Ang kwento ng Alamat ng Pinya?
Buong kwento ng Biag ni Lam-ang?
Ang Biag ni Lam-ang ay kwento ng isang hindi pangkaraniwang bata na nagsalita agad nuong siya ay ipinanganak at sinabi pa niya na dapat ay Lam-ang ang ipangalan sa kanya. Ang kanyang ama ay umalis upang kalabanin ang mga Ifugao. Hindi na nakabalik si Don Juan kaya ipinagpasya ni Lam-ang hanapin siya…. Hindi naging madali ang paghahanap niya sa kanyang ama na pinatay na pala ng mga kaaway nila. Lumaban si Lam-ang sa mga ito..
Sa kanyang paglalakbay nakilala niya si Ines at naging kabiyak niya ito. Ayaw ng mga magulang ni Ines kay Lam-ang subalit pinakitaan nya ito ng kababalaghan kaya't pumayag na rin silang makasal ang dalawa. Sa kanilang kasal, dapat lumangoy si Lam-ang sa ilog subalit, eksakto sa bunganga ng monster sya napunta. Tumilaok ang kanyang manok at kumahol ang kanyang aso kaya't ang mga buto niya ay nabuo at nabuhay siyang muli. Diyan siya ng kanyang asawa pati ng manok at aso niya ay nabuhay ng maligaya.. (MORE)
Anoang alamat ng roma?
. . .puta.
ako nga 2ng.
naghahanap.
ng sagot. . ..
ak0h pa2ng.
tinatanong.
ni0. . .
Ano ang alamat ng kwento ni mariang sinukuan?
Maria Sinukuan is the diwata (fairy) or mountain goddess associated with Mount Arayat inPampanga, Philippines, similar to Maria Makiling of Los Baños and Maria Cacao of Cebu. The basic legend is similar to those of many mountain guardian goddesses, notably Maria Makiling . Sinukuan is associat…ed with the unusual bounty of the forests in Arayat, and with the profusion of animals there. Watching over the needs of the people in the nearby town, she used to regularly leave fruits and animals at the doorstep of locals who needed food during hard times. At one point, though, a group of young men got greedy. They sought out where Sinukuan's home was in the mountains, and when they found it, they asked for more than what they actually needed. Sinukuan did not object to this, and allowed them to pick a great load of fruits. She warned them, however, not to get any fruits from the forest without her permission. On their way back home, they decided they would get more. Why not? They asked each other. "She won't know we took home fruits and animals. They're so plentiful, she won't know the difference." But she did. As soon as they had started picking more fruit, their packs began to feel heavier. They soon discovered that all the fruit and meat they were carrying had turned into rocks. The young men ran away, but before they managed to escape the forest, Sinukuan appeared before them. As punishment, she said, she would turn them into swine. And so she did. But the other people in the village were also getting greedy. More and more, they stole from Sinukuan's forests. Angered, Sinukuan stopped leaving food at their doorsteps. She made the fruit trees and animals in the mountain to disappear. And she also never allowed the villagers to see her again. (MORE)
Ano angkaibahan ng alamat sa maikling kwento?
Ang maikling kwento ay ang paglalahad ng isang pangyayari ayon sa pananaw ng may-akda ng kwento. Ang alamat ay isang maikling kwento na nagpapaliwanag at nagbibigay dahilan ng pinagmulan ng isang tao, hayop o lugar.
Ang buod ng alamat ng paru-paro?
May isang diwatang may napakapangit! Ang mukha niya'y mapula at kulobot. Ang mga mata'y singningas ng apo. Ang saplot ay matandang kasuotan. May pulopot na basahan ang kamay. Siya'y pilay kaya pahingkiud-hingkod kung lumakad. Ang kanyang bahay ay nakatayo sa magandang dalampasigan. Kaaki-akit ang …kanyang tahanan dahil sa taglay nito ang lahat ng kulay ng bahag-hari.Ang looban ay natatamnan ng sari-saring halamanang namulmulaklak. Ang mga taong dumaraan panay papuri ang bukambibig. Ang mga punong-kahoy ay may mga bungang nakakasilaw sa mata kung tamaan ng silahis ng araw. Isang umaga, isang batang lalaki't isang batang babae ang lumisan ng kanilang tahanan.Sila'y maralita at Hindi napasok sa paaralan. Sila'y nagging palaboy at walang tirahan. Sila'y nagpapasasa sa hirap upang may makain. Sa kabila ng lahat ng kahirapan ang dalawa ay maligaya. Laging naibubulalas nila ang salitang,"Ang lagit ay asul at ang bunkok ay lunti." Sa pagtitig nila sa mga ibon at batis sila'y nakakpagsalita ng, Matigas ang lipad ng ibon at ang lagaslas ng ilog ay parang panaginip." Ang mga nakikita nlang tanawin araw-araw ay sapat ng magpatighaw sa pagnanasa nilang magkaroon ng magandang tirahan at perang panakip sa pangangailangan. Sila'y naglibot at naakita ang bahay ng diwata." Ligaya, masdan mo ang magandang bahay na iyon," sabi ng batang lalaki. "Nakikita ko, Malakas," ang sagot. "May halamanan. Naaamoy ko ang halimuyak ng mga bulaklak. Nakatatakam ang mga bungang pinilakan at ginintuan na nangabitin sa sanga ng mga kahoy," ang dugtong pa. "Tayo na pumasok sa hardin,"ang alok ni Malakas. "Walang tumitira rito," ang sagot ni Ligaya. Binuksan ng dalawa ang tarangkahan ng halamanan. Sa mga unang sandaali, sila,y hintakot nguni't lumagay ang loob ng malaunan. Walang umiino sa kanila. Sila'y namupol ng mga bulakla. Si Malakas ay umakyat sa punong-kahoy. Nangain siya at pinatakaan si Ligaya ng maatamisna bunga. "Walang nakatira rito!" "Oo,noong ako'y bata pa, may isang mamamg nagkuwento sa akin tttttungkol sa lunang katulad nito. Huwag na tayong umaalis," Sabi ni Ligaya. "Ako'y ulila ng lubos. Walang maghahanap sakin," Sabi ni Maalaakas, "Gayon din ako," sagot ni Ligaya. "Ako'y paalibot-libot upang humanap ng trabaho upag may makain. Huwag na nating lisanin ang loobang ito." Naligayahan ang mga bata kaya lumipas ang mga oras. Nakalimot sila kung saan sila naroon. Sa-darating ang diwatang galling sa dalampasigan. Siya'y hihingkod-hingkod. Siya'y langhap ng langhap pagka'tmay naaamoy na ibang Tao. Lalo siyang pumangit sa kapipisngot. "Bakit kayo naaangahas pumasok dito?" ang bungad na tanong. "Ano ang ginagawa ninyo?" patuloy pa. Natakot sina Malakas aat Ligaya. Sila'y nanginig sa takot. "Bakit ninyo pinupol ang aking mga halaman at kinain ang mga bunga? Sigaw ng matanda. Naglakas loob na sumagot si Malakas, "Mawilihin po kami sa bulaklak. Gusto po naming…gusto ang…mga prutas…" "Bakit Hindi muna kayo humingi ng aking pahintulot? Mga pangahas!" "Inaamin po amin an gaming kasalanan. Kami po'y handing magbayad. Kami po'y mga ulila. Gawin po ninyo kaming alila! Handa kaming magsilbi!" Pinagulong-gulong ng diwata ang kanyang mga mata.Piinakisay niya ang kanyang katawan, pinangiwi-ngiwi ang mga labi at nag-isip. "Nauunawaan ko. Pakikinabbangan ko kayo." Siya'y bumulong ng mga salitang maysa-engsekto at nammangha ang dalawang bata.Siya kapagkarakay ay nagging isang maganndang diwata. Sila'y may tangang mahiwagang baston na may nakakabit na bituin sa dulo. Patakang nagsalita si Malakas, "Oh, magandang diwata!" Ibinaba ni Ligaya ang kanyang mga kamaay na nakatakip sa kanyang mga matang nasilaw sa liwanag. Nakita niya nang harapan aang diwata. Siya'y may taangang mga bagwis na yari sa bulaklak. "Yayamang maawilihin kayo sa buulaklak, kayo'y gagawin kong haaaardinero. Mula ngayon mahahagkan ninyo ang aking mga bulaklak at maaaari kayong magpapasasa sa aking mga bunga!" Dinantayan ng diwata ng kaanyang mahiwagang baston ang dalawang bata at sa isang iglap sila'y nagkapakpak. Sila'y nagpadapo-dapo sa mga halaman. "Ako ngayo'y magandang paru-paro!" sabi ni Malakas. "Ako rin!" sang-ayon Ligaya. "Masdan mo aking mga pakpak. Ittim,asul,lunti at kulay kahel!" "Sa halamanang ito tayo mabubuhay ng mahabang panahon!" sabi ni Malakas, "sapagka't tayo ngayo'y mga paruparo ng diwata!" (MORE)
Ang kwento ng buhay ni Leonardo sarao?
Si Leonardo Sarao - ang gumawa ng Sarao Jeepney sa Pilipinas noong taong 1955 sa tulong ng kanyang mga kapatid na sina Rafael, Eduardo at Ernesto. - Noong kabataan pa lamang siya ay nagtrabaho siya bilang cochero bago nagkaroon ng pagkakataong makapagtrabaho sa isang repair shop kung saan siya a…y maraming natutunan tungkol sa mga sasakyan. - Sa edad na 32 ay nagdesisyon na siyang magsimula ng sariling negosyo sa halagang P700.00 na hiniram sa kayang kapatid at pagkalipas ng 2 taon ay nabuo ang kaunaunahang dyip sa Pilipinas. - Taong 1958, ay lumaganap na ang mga Sarao Jeepneys at sa loob lamang ng 15 taon ay mas marami na ang makikitang Sarao Jeepney sa kalsada hanggang sa ngayon. - Ang kanyang mga dyip ay taas noong ipinagmamalaki na tila ba ang mga ito ay kanyang mga anak. (MORE)
Alamat ng pinagmulan ng daigdig?
At kung minsan sa SCIENCIA Or SCIENCE napag aalaman nila na nabuo ang MUNDO dahil sa BIG BANG THEORY ito ay isang THEORYA na nagsasabing nawasak daw ang isang malaking BATO at doon nanggaling ang iba't-ibang planeta.
Ano ang mga uri ng maikling kwento?
" pakikipagsapalarang maromansa madulang pangyayari .
kwentong Nagsasalaysay kwentong pangkatauhan kwentong katutubong kulay kwentong sikolohiko kwentong talino kwentong katatawanan kwentong katatakutan " " kababalaghan " " pakikipagsapalarang maromansa madulang pangyayari
Ano ang alamat ng pinagmulan ng pilipinas?
ang teorya ng pinagmulan ng pilipinas ay ang "Plate Tectonic Theory" at ang paglitaw ng pilipinas sa sunda shelf.
Ano ang alamat ng pinagmulan ng tao?
Ang pinag mulan ng mga Tao dahil sa ama ni Jesus at sya nag tulong sila para mabuo ito galing tayo sa lupa na binuo ng diyos.. Hindi pang habang buhay buhay ang mga mahal natin o mga ibang Tao at tayo..
Ano ang kwento ng Pagong at Matsing?
Si Pagong at Si Matsing (Isang Pabula) Sina Pagong at Matsing ay matalik na magkaibigan. Mabait at matulungin si Pagong, subalit si Matsing ay tuso at palabiro. Isang araw sila ay binigyan ni Aling Muning ng isang supot ng pansit. "Halika Matsing, kainin natin ang pansit" nag-aayang sabi ni Pagon…g "Naku baka panis na yan"sabi ni Matsing "Ang nabuti pa, hayaan mo muna akong kumain n'yan para masiguro natin na walang lason ang pagkain" dagdag pa nito. "Hindi naman amoy panis Matsing at saka Hindi naman magbibigay ng panis na pagkain si Aling Muning" sabi ni Pagong "Kahit na, ako muna ang kakain" pagmamatigas ni Matsing Walang nagawa ang kawawang Pagong kundi pagbigyan ang makulit na kaibigan. Naubos ni Matsing ang pansit at walang natira para kay Pagong. "Pasensya ka na kaibigan, napasarap ang kain ko ng pansit kaya wala ng natira. Sa susunod ka na lang kumain" paliwanag ng tusong matsing. Dahil sa likas na mabait at pasensyoso si Pagong, Hindi na siya nakipagtalo sa kaibigan. Sa kanilang paglilibot sa kagubatan, nakakita si Pagong ng isang puno ng saging. "Matsing! Matsing! tignan mo ang puno ng saging na ito. Maganda ang pagkakatubo. Gusto ko itong itanim sa aking bakuran para pag nagkabunga ay makakain natin ito" masayang sabi ni Pagong "Gusto ko rin ng saging na 'yan Pagong, ibigay mo na lang sa akin"sabi ni Matsing "Pasensya ka na, gusto ko rin kasi nito.Kung gusto mo hatiin na lang natin." "Hahatiin? O sige pero sa akin ang itaas na bahagi. Ung parte na may mga dahon ha?" nakangising sabi ni Matsing "Ha? sa akin ang ibabang bahagi?tanong ni Pagong "Oo, wala akong panahon para magpatubo pa ng dahon ng saging kaya sa akin na lang ang itaas na parte"sabi ni Matsing Umuwing malungkot si Pagong dala ang kalahating bahagi ng saging na may ugat. Samantalang si Matsing ay masayang umuwi dala ang madahon na bahagi ng puno. Inalagaan ni Pagong ang kanyang halaman. Araw-araw dinidiligan niya ito at nilalagyan ng pataba ang lupa. Ganoon din ang ginawa ni Matsing. Subalit makalipas ang isang linggo, nalanta ang tanim na saging ni Matsing. Si Pagong naman ay natuwa nang makita ang umuusbong na dahon sa puno ng saging. Lalo nitong inalaagaan ang tanim hanggang sa mamunga ito nang hitik na hitik. Nainggit si Matsing nang makita ang bunga ng saging sa halaman ni Pagong. "Aba, nagkabunga ang tanim mo. Paano nangyari iyon? Ang aking tanim ay nalanta at natuyo"sabi ni Matsing "Inalagaan ko kasi ito ng mabuti. Sabi ni Mang Islaw Kalabaw, malaki ang pag-asang tutubo ang bahagi ng halaman na pinutol kung ito ay may ugat" paliwanag ni Pagong "hmp kaya pala nalanta ang aking tanim"nanggigil na sambit ni Matsing "Mukhang hinog na ang mga bunga nito. Halika, kunin natin" anyaya nito "Gusto ko sana kaya lang masyadong mataas ang mga bunga. Hindi ko kayang akyatin."sabi ni Pagong "Kung gusto mo, ako na lang ang aakyat, ibibigay ko sa iyo ang lahat ng mga bunga. Basta't bigyan mo lang ako ng konti para sa aking meryenda" sabi ni Matsing Pumayag si Pagong sa alok ni Matsing. Subalit nang makarating na si Matsing sa taas ng puno. Kinain niya lahat ng bunga ng puno. Wala itong itinira para kay Pagong. "Akin na lahat ito Pagong. Gutom na gutom na ako. Kulang pa ito para sa akin. Hahaha!" tuwang-tuwang sabi ni Matsing Nanatili sa itaas ng puno si Matsing at nakatulog sa sobrang kabusugan. Galit na galit si Pagong sa ginawa ni Matsing. Habang natutulog ito, naglagay siya ng mga tinik sa ilalim ng puno. Nang magising si Matsing ay nakita niya ang mga tinik kaya't humingi ito ng tulong kay Pagong. "Pagong, tulungan mo ako! Alisin mo ang mga tinik na ito. Malapit ng dumilim at mukhang uulan ng malakas"pagmamakaawa ni Matsing "Ayoko! Napakasalbahe mo. Lagi mo na lang akong iniisahan! Aalis muna ako. mukhang malakas ang ulan. Sa bahay ni Aling Muning muna ako habang umuulan." sabi ni Pagong sabay alis papunta sa bahay ni Aling Muning Makalipas ang ilang sandali, nagsimulang bumuhos ang malakas na ulan. Walang nagawa si Matsing kundi bumaba sa puno ng saging. "Arrrraayyy! Aaaarayy! natutusok ako sa mga tinik Arrrrrrrrruuyyyyyy!!!!" daing ng tusong matsing "Humanda ka bukas Pagong. Gaganti ako sa ginawa mo sa akin"bulong nito sa sarili Kinabukasan, kahit mahapdi pa rin ang mga sugat ni Matsing, ay hinanap niya si Pagong. Nakita niya itong naglalakad sa may kakahuyan. "Hoy Pagong humanda ka ngayon!" galit na sabi ni Matsing sabay huli sa pagong. "Anong gagawin mo sa akin?" takot na tanong ni Pagong "Tatadtarin kita ng pinong pino"sabi ni Matsing Nag-isip ng paraan si Pagong para maisahan ang tusong matsing. "Oo sige tadtarin mo ako ng pinong-pino at pagjputol putullin nang sa gayon ako ay dadami at susugurin ka namin ng mga parte ng katawan kong pinutol mo hahaha"sabi ni Pagong Nag-isip ng malalin si Matsing "Haha, susunugin na lang kita hanggang sa maging abo ka" sabi ni Matsing "Hindi ka ba nag-iisip Matsing? Hindi kami tinatablan ng apoy! Nakikita mo ba ang makapal at matibay kong bahay? Kahit ang pinakamatinding apoy ay walang panama dito" pagyayabang ni Pagong Nag-isip na naman ng malalim si Matsing. Hanggang sa maisipan niyang pumunta sa dalampasigan. "Tignan natin kung saan ang tapang mo. Itatapon kita dito sa dalampasigan hanggang sa malunod ka! Hahaha!" sabi ni Matsing Lihim na natuwa si Pagong. Nagpanggap itong takot sa dalampasigan. "Naku huwag mo akong itatapon sa dalampasigan. Takot ako sa tubig at Hindi ako marunong lumangoy. Parang awa mo na…" pagmamakaawa ni Pagong Tuwang-tuwa si Matsing sa pagaakalang magagantihan na niya si Pagong. Todo lakas niya itong itinapon sa dalampasigan. Nagulat ito nang makitang marunong lumangoy si Pagong. Ang bilis-bilis ng pagkilos ni Pagong sa tubig. Kung mabagal ito sa lupa, ay parang ang gaan ng katawan nito sa tubig. "Hahaha. Naisahan din kita Matsing. Hindi mo ba alam na gustong-gusto ko ang lumagoy sa dalampasigan at magbabad sa tubig? Salamat kaibigan!!! natutuwang sabi ni Pagong Malungkot na umuwi si Matsing. Naisip niya na napakasakit pala na maisahan ng isang kaibigan. Naramdaman niya kung paano masaktan kapag naloloko ng isang kaibigan. Mula noon nagbago na si Matsing. Hindi na sila muling nagkita ni Pagong. (MORE)
Ano ang alamat kwento ng alamat ni maganda at si malakas?
Ang Alamat ay isang uri ng panitikan na nagsasalaysay ng mga pinagmulan ng mga bagay-bagay sa daigdig. Karaniwang pinatutungkulan ng mga alamat ang pinagmulan ng mga tunay na tao, hayop, halaman o pook at mayroong pinagbatayang kasaysayan. Ang alamat ma'y nagkukuwento ng mga "pinagmulan" ng mga ba…gay-bagay, ang sarili naman nito ay di tiyak ang pinagmulan. Ang alamat ay nagpasali-salin lamang sa mga bibig ng mga taong-bayan kaya't walang nagmamay-ari sa akdang ito. Madalas na ang bawat lalawigan ng Pilipinas o ibang bansa ay may mga mahihiwagang alamat na nagtuturo ng mga aral sa mga kabataan. Marahil sa kadahilanang ito, ang alamat ay naging magandang instrumento sa pagtuturo sa mga paaralang elementarya at segundarya sa ilalim ng asignaturang Filipino (o Pilipino). (MORE)
Anu-ano ang elemento ng maikling kwento?
1. TAUHAN Likha ng mga manunulat ang kanyang mga tauhan. May pangunahing tauhan kung kanino nakasentro ang mga pangyayari at mga pantulong na tauhan. Uri: BILOG: nagbabago ang katauhan LAPAD: Hindi nagbabago ang katauhan PROTOGONISTA:mabait/ pangunahing tauhan ANTAGONISTA: masama 2. TAGP…UAN/PANAHON Dinadala ng may-akda ang mambabasa sa iba't ibang lugar, sa iba't ibang panahon kung saan at kailan nagaganap ang mga pangyayari. 3. SAGLIT NA KASIGLAHAN Inihahanda sa bahaging ito ang mga mambabasa sa pagkilala sa mga pagsubok na darating sa buhay ng mga tauhan 4. SULIRANIN O TUNGGALIAN Tumutukoy ito sa paglalabanan ng pangunahing tauhan at sumasalungat sa kanya. Ang tunggalian ay maaaring Tao laban sa kalikasan, Tao laban sa sarili, Tao laban sa Tao/lipunan. 5. KASUKDULAN Ito ang pinakamataas na uri ng kapanabikan. Dito nahihiwatigan ng bumabasa ang mangyayari sa pangunahing tauhan, kung siya'y mabibigo o magtatagumpay sa paglutas ng suliranin. 6. KAKALASAN Ito ang kinalabasan ng paglalaban. Sumusunod ito agad sa kasukdulan. 7. WAKAS Tinatawag na trahedya ang wakas kapag ang tunggalian ay humantong sa pagkabigo ng layunin o pagkamatay ng pangunahing tauhan. Tinatawag na melodrama kapag may malungkot na sangkap subalit nagtatapos naman nang kasiya-siya para sa mabubuting tauhan. (MORE)
Ano kahulugan ng alamat?
Ang Alamat ay sulating pampanitikan na nagsasaysay ng pinagmulan ng isang Tao, pook, bagay pangyayari sa pamamagitan ng paggamit ng pantasya o pangyayaring Hindi kapani-paniwala at salig sa kathang isip lamang.
Ang kwento ng pusa at daga?
" Ang Sugapang Antik" Noong unang panahon,sa kagubatan may tatlong magkakaibigan,sina kulisap,antic at langgam.Ang magkakaibigan na ito ay magkakasundo sa lahat ng bagay maliban sa pagpaparti ng pagkain.Si antik ang may pinakamalaking bahagi sa nakukuha nilang pagkain.Isang araw nagkasundu…an ang magkakaibigan na gumawa ng bahay kung saan sila maninirahan nang magkakasama .Si kulisap ang kumuha ng kagamitan sa paggawa ng bahay,si langgam ang naggawa ng plano at si antik ang sumuri ng plano.Pinagtulong-tulungan nila tiong gawin at pagka tapos ay nakaramdam sila ng matinding gutom.Nilibot nila ang buong kagubatan at sa tabi ng ilog nakakita sila ng puno ng kamito at marami itong hinog na bunga.Bagama't sila ay maliliit lamang,isa lang ang kanilang kinuha.Nang hinati nila ito sa sampu ay lima ang kinuha ni antik at naghati sina kulisap at langgam sa itinira ni antik.Nang dinala ni antik ang kanyang bahagi ay nahulog ang isa sa ilog at hinabol nya ito .hinawakan sya ni kulisap ngunit sya ay bumitiw upang makuha ang isa sa kanyang bahagi ngunit sya ay inanod papalayo at nalunod.kawawang antik ito ang natamo ng kanyang kasugapaan. (MORE)
Ano ang alamat ng iligan city?
Wala po yatang alamat yan. Di ako sure kung meron pero ang alam ko wala pang ganyan. :(
No ang alamat ng pinagmulan ng pilipinas?
noong pumutok ang bulkan sa pacific may nabuo itong maliit na pulo na tinawag na pilipinas. answer by: FJ CUA
Ano ang Pinagmulan ng tao ayon sa alamat?
ayon sa aLamat, ang Tao ay ginawa ng diyos. kumuha sya ng luwad at lupa. niluto nya ito at nung una ay nasunog, kaya dito nagsimula ang mga negrito-ang mga itim. pangalawa naman, sa sobrag ingat nya ay hilaw ang naluto nya, dito nagsimula ang mga indones- ang mga puti. at pangatlo ay binantayan nyan…g mabuti ang pagluluto, kaya lumabas ay yung katatmtamang kulay, dito nagsimula ang mga Filipino-ang mga kayumanggi. maraming salamat po. by: Fritz M. Peñonal (MORE)
Anu ano ang uri ng alamat?
3 Uri ng ALAMAT 1. Alamat ng Pook 2. Alamat ng Pangyayari 3. Alamat ng Bagay
Ano ang alamat na pinagmulan ng mundo?
nilikha ng ama ang mundo........ Hindi si Jesus ang lumikha ng mundo dahil Hindi naman sya ang diyos, anak lamang sya ng ama....... mababasa nyo sa genesis (old testiment) At sa totoo lang ay ang ating bansa ay magkakadikit-dikit ngunit dahil sa ROF o NATIONAL RING OF FIRE ang iba't-ibang bahagi …ng bansa ay naghiwahiwalay, kaya ito ang tinatawag na ALAMAT NG MUNDO ... At kung minsan sa SCIENCIA Or SCIENCE napag aalaman nila na nabuo ang MUNDO dahil sa BIG BANG THEORY ito ay isang THEORYA na nagsasabing nawasak daw ang isang malaking BATO at doon nanggaling ang iba't-ibang planeta. (MORE)
Alamat ng pinagmulan ng pilipinas?
nagkantutan ang langit at lupa ang panganay ay si phillip sumunod si mighty,sumunod si hope sumunod si marLboro,sumunod ako.......... tsaka best friend ko ako........... .................................................................................
Ano ang pagkakaiba ng pabula sa alamat?
ang alamat ay isang uri ng panitikan na nagkukwento tungkol sa mga pinagmulan ng mga bagay bagay sa daigdig samantalang ang pabula ay kuwento na ginagampanan ng mga hayop na may asal ng tao at may gintong aral sa bawat wakas ng estorya
Ano ang limang uri ng maikling kwento?
gago yung iba naghahanap ka ng answer sa tanong anu anu yung pinag sasasabi ulul
Anu ang alamat ng iloilo?
Tinawag nila itong Ironrirong ,nang dumating ang mga kastila ,nahirapan silang bigkasin ito kaya tinwag nla i2ng iloilo
Ano ang kwento ng masamang kalahi?
Buhat nang mapatakbo ni Toniong Tandang si Tenoriong Talisain ay humanap na ng ibang libutan ang natalong katyaw at doon sa bagong libutan ay medaling nakapamayagpag na muli ang talisain. Ang mga katyaw na leghorn doon ay medaling nasilaw sa balitang bilis at lakas ni Tenoriong Talisain. At mada…li niyang naging kaibigan ang pinakamaganda sa mga banyagang manok na si Lolitang Leghorn. Isang araw ay galit nag alit na umuwi si Dinang Dumalaga. "Naku!" ang bulalas ni dumalaga. "Ako opala'y sinisiraan ni Tenoriong Talisain. Ako raw ay naging kasintahan niya..." "Diyata?" ang bulalas din ni Aling Martang Manok. "At katakut-takot na paninira daw laban sa mga kalahi ang ginagawa ng talisaing iyan. Tayo raw ay ikinahihiya niya. Masamang lahi raw tayo." Gayon din ang ikinagalit ni Toniong Tandang nang siya ay dumating. "Napakasamang manok iyang si Tenoriong Talisain," ang wika ng tandang. "Kaganina'y nakita ko. Kung lumakad at magsalita'y ginagaya niya ang mga leghorn. Ang balita ko pa'y nagpapakulay dawn g balahibo upang maging mistulang leghorn na. nakapanginginig ng laman..." "Bayaan ninyo siya," ang wika ni Aling Martang Manok. "Pagsisisihan din niya ang kanyang ginagawang iyan." Ilang araw, pagkatapos ay dumating si Toniong Tandang na kasama si Tenoriong Talisain. Gusut-gusot na ang balahibo ng katyaw. Pilay ang isang paa, pasa-pasa ang buong katawan at Hindi halos makagulapay. "Bakit? Ano ang nangyari?" ang tanungan ng mga kalahing manok. "Iyan pala ay maluwat nang nakakainisan ng mga katyaw na leghorn," ang wika ni Tenoriong Talisain. "Kangina'y nakita ko na lamang na pinagtutulungan ng apat na katyaw na leghorn." "Bakit Hindi mo pa pinabayaang mapatay?" ang wika ng mga kalahing manok. "Tayo rin lamang ay ikinahihiya niya at itinatakwil pa..." "Talaga nga sanang ibig ko nang pabayaan," ang wika ni Toniong Tandang. "Ngunit Hindi rin ako nakatiis. At talaga namang kung Hindi ako sumaklolo'y nasirang Tenoriong Talisain na siya ngayon." "Nakita mo na, Tenoriong Talisain!" ang wika ni Aling Martang Manok. "Iyang kalahi, kahit masamain mo'y talagang Hindi makatitiis." (Cherie AMOUR G. Cabrera ako gumawa nito!!!!pa-aad nalang ako sa FB. ko...."hisunako@ymail.com") (MORE)
Ano ang kwento ng palaka at ang uwang?
Ang Palaka at ang Uwang Matahimik at masayang namumuhay sina Palaka, Gagamba at Susuhong sa lugar na iyon nang biglang dumating si Uwang. Hindi lamang matakaw ito sa pagkain ng dahon at maingay ang ugong, ito rin ay sadyang mapanudyo. Kapag pinagbawalan o pinagpagunitaan, ito'y nagbabanta pang …manakit o maminsala. Isang araw, tahimik na nanginginain si Susuhong sa tabi ng sapa nang bigla na lamang siyang suwagin ni Uwang. Nahulog siya sa agos at tinangay siya sa dakong malalim. Mabuti na lamang at nakapangunyapit siya sa isang yagit, kaya nakaahon siya sa pampang. Minsan naman. Gumawa si Gagamba ng isang napakagandang sapot. Ipinagmalaki niya iyon kina Palaka at Susuhong. Natuwa rin ang dalawa at pinuri si Gagamba. Subalit kinabukasan, nang naghahanap ng makakain si Gagamba, Hindi niya alam na winasak na ni Uwang ang kanyang sapot. Gayon na lamang ang kanyang panlulumo habang si Uwang naman ay patudyong nagtatawa. Si Palaka naman ay sinuwag ni Uwang ng mga sungay nito, isang araw na nagpapahinga siya sa may batuhan. Namaga ang kanyang nguso ng ilang araw. Kaya ang magkakaibigan ay nagpasya isang araw. Hahamunin nila sa isang paligsahan si Uwang. Ang ilalaban nila ay si Palaka. "Payag ako," sabi ni Uwang nang mabatid ang paligsahan. "Kung kayo ay magwagi, lalayasan ko na ang lugar nai to. Kung ako naman ang magwagi, kayo'y magiging sunud-sunuran sa akin." Nagpalutang sila sa isang malapad na dahon sa gitna ng sapa. Mag-uunahan sina Palaka at Uwang sa pagsakay doon. "Tiyak na ako ang magwawagi," pagmamalaki ni Uwang dahil alam niyang mabilis niyang maikakampay ang kanyang pakpak. Sinimulan ang paligsahan. Pumaimbulog pa si Uwang habang si Palaka naman ay mabilis nang glumangoy patungo sa dahon. Mula sa itaas, sumisid si Uwang, patungo sa dahon na inaanod sa gitna ng sapa. Ngunit nagkasabay sila sa pag-abot sa dahon. Kasabay ng pagsakay dito ni Palaka, dumapo naman si Uwang. Sa bigat nilang dalawa, lumubog ang dahon at kapwa nahulog sila sa tubig. Ang nabiglang si Uwang ay natangay ng agos. "Tulungan mo ako, Palaka. Hindi ako marunong lumangoy," pakiusap ni Uwang. Hindi siya pinansin ni Palaka. Umahon ito sa pampang at sinalubong ng mga kaibigang sina Gagamba at Susuhong. "Mabuti nga sa kanya," sabi ni Palaka nang Hindi na matanaw si Uwang. Mula noon, nagbalik na ang katahimikan at kasayahan ng pamumuhay ng tatlo sa pook na iyon... (MORE)
Ano ang kwento ng ang masamang kalahi?
Buhat nang mapatakbo ni Toniong Tandang si Tenoriong Talisain ay humanap na ng ibang libutan ang natalong katyaw at doon sa bagong libutan ay medaling nakapamayagpag na muli ang talisain. Ang mga katyaw na leghorn doon ay medaling nasilaw sa balitang bilis at lakas ni Tenoriong Talisain. At madal…i niyang naging kaibigan ang pinakamaganda sa mga banyagang manok na si Lolitang Leghorn. Isang araw ay galit nag alit na umuwi si Dinang Dumalaga. "Naku!" ang bulalas ni dumalaga. "Ako opala'y sinisiraan ni Tenoriong Talisain. Ako raw ay naging kasintahan niya..." "Diyata?" ang bulalas din ni Aling Martang Manok. "At katakut-takot na paninira daw laban sa mga kalahi ang ginagawa ng talisaing iyan. Tayo raw ay ikinahihiya niya. Masamang lahi raw tayo." Gayon din ang ikinagalit ni Toniong Tandang nang siya ay dumating. "Napakasamang manok iyang si Tenoriong Talisain," ang wika ng tandang. "Kaganina'y nakita ko. Kung lumakad at magsalita'y ginagaya niya ang mga leghorn. Ang balita ko pa'y nagpapakulay dawn g balahibo upang maging mistulang leghorn na. nakapanginginig ng laman..." "Bayaan ninyo siya," ang wika ni Aling Martang Manok. "Pagsisisihan din niya ang kanyang ginagawang iyan." Ilang araw, pagkatapos ay dumating si Toniong Tandang na kasama si Tenoriong Talisain. Gusut-gusot na ang balahibo ng katyaw. Pilay ang isang paa, pasa-pasa ang buong katawan at Hindi halos makagulapay. "Bakit? Ano ang nangyari?" ang tanungan ng mga kalahing manok. "Iyan pala ay maluwat nang nakakainisan ng mga katyaw na leghorn," ang wika ni Tenoriong Talisain. "Kangina'y nakita ko na lamang na pinagtutulungan ng apat na katyaw na leghorn." "Bakit Hindi mo pa pinabayaang mapatay?" ang wika ng mga kalahing manok. "Tayo rin lamang ay ikinahihiya niya at itinatakwil pa..." "Talaga nga sanang ibig ko nang pabayaan," ang wika ni Toniong Tandang. "Ngunit Hindi rin ako nakatiis. At talaga namang kung Hindi ako sumaklolo'y nasirang Tenoriong Talisain na siya ngayon." "Nakita mo na, Tenoriong Talisain!" ang wika ni Aling Martang Manok. "Iyang kalahi, kahit masamain mo'y talagang Hindi makatitiis." (MORE)
Ano ang mahabang tula Teatro ng kwento ng ang matsing at ang pagong?
sila ay nagkantutan sa huli :)) bumili pa kayo ng libro kung ayaw nyo maniwala
Ano ang katangian ng alamat?
Ang alamat ay isang uri ng panitikan na nagkukuwento tungkol sa mga pinagmulan ng mga bagay-bagay sa daigdig. Karaniwang nagsasalaysay ang mga ito ng mga pangyayari hinggil sa tunay na mga Tao at pook, at mayroong pinagbatayan sa kasaysayan. Kaugnay ang alamat ng mga mito at kuwentong-bayan. [1] …Ang salitang alamat ay panumbas sa salitang "legend" ng ingles. p "leendus" (MORE)
Ano ang alamat ng visayas at bukidnon?
MINSAN, may isang lalaki na may asawa na Hindi maganda. Dumating ang panahon, ayaw na niyang makita kaya lumayas siya at nag-asawa ng ibang babaing mas maganda. Naghinagpis ang kanyang unang asawa, at umiyak araw-araw. Isang araw, lumuluha ang babae habang umiigib ng tubig sa balon ( pozo, well ). D…umating ang isang matandang babae. "Bakit ka umiiyak?" tanong ng matandang babae na, ang totuo, ay mangkukulam (bruja, witch). "Iniwan ako ng asawa ko," hikbi ng unang asawa, "at nag-asawa ng iba!" "Bakit?" "Kasi Hindi raw ako maganda!" bulalas ng unang asawa na tuluyan nang napahagulhol. Naawa ang mangkukulam at hinipo nang sandali ang mukha ng umiiyak na babae. "Hindi na ako makatagal dito!" hikbi ng unang asawa. Bitbit ang inigib na tubig, umuwi na ang unang asawa. Napansin niya habang naglalakad sa daan na tinititigan siya ng mga Tao. Pati ang mga kaibigan niya ay napapa-tunganga, at parang Hindi siya nakilala. Hindi kumibo ang unang asawa dahil akala niya pinapanuod ang pag-iyak niya. Yumuko na lamang ang babae at humangos pauwi habang patuloy ang pagluha, awang-awa sa sarili. Pagdating sa bahay, napasulyap ang unang asawa sa salamin. Bigla siyang natigilan. Hindi niya nakilala ang babaing nakita sa salamin! Napaka-ganda ng mukha niya, pinaka-maganda sa buong kabayanan! Mabilis kumalat ang balita sa buong kabayanan na may napaka-gandang babae na nakatirang mag-isa sa bahay ng unang asawa. Dumagsa ang mga Tao duon upang masulyapan paulit-ulit ang magandang dilag. Pati ang lumayas na asawang lalaki ay nakasagap sa balita. Nagtataka, bumalik siya sa dating tirahan upang makita ang magandang babae. Palinga-linga ang lalaki, hinahanap ang kanyang unang asawa na, Hindi niya alam, ay Hindi na niya makikita kailan man. Ang kanyang nakaharap ay ang napaka-gandang babae. Napayuko na lamang ang lalaki at nagpahayag ng pag-ibig. Ang magandang babae, na talagang ang lihim na unang asawa, ay ayaw maniwala sa nanliligaw na lalaki. Isang dahilan ay may kinakasama na siyang babae. Sa wakas, hinayag ng lihim na unang asawa, "Kung iiwan mo agad ang kinakasama mong babae, at mabilis kang lumipat dito, tatanggapin kitang asawa ko." Walang abog-abog na iniwan ng lalaki ang pang-2 asawa at tumira uli sa dating bahay, kasama ang Hindi niya alam na una niyang asawa. Ang napag-iwanang pang-2 asawa naman ay galit na galit nang mabalitaang nagtanan ang lalaki sa napaka-gandang babae. Lalo siyang nagsiklab nang kumalat ang bulong-bulong na ang magandang babae ay talagang ang unang asawa na pina-ganda lamang ng isang mangkukulam. Masugid na inusisa itong balita ng pang-2 asawa hanggang natuklas niya ang buong pangyayari. Pinasiya niyang ganuong din ang gawin upang mapa-ganda rin siya ng mangkukulam. Mula nuon, araw-araw siyang nagtungo sa balon at umiyak hanggang, isang araw, isang matandang babae ang lumapit sa kanya. "Bakit ka umiiyak, ale?" tanong ng matandang babae na, sa katunayan, ay ang mangkukulam na dating dumalaw duon. "Iniwan ako ng asawa ko," hikbi ng pang-2 asawa, "at sumama sa magandang babae!" Marahang hinipo ng mangkukulam ang mukha ng pang-2 babae at sinabi, "Huwag ka nang umiyak at umuwi ka na. Malapit na ang katapusan ng paghihirap mo!" Sagsag umuwi ang pang-2 asawa upang maghanda sa akala niyang pagbalik ng kanyang lalaki. Subalit sa daan pa lamang, napansin niyang lahat ng nakasalubong niya ay tumatakbo sa takot pagkakita sa kanya. Pagdating sa bahay, agad humarap sa salamin ang pang-2 asawa at napatili. Ang pangit-pangit niya! Buong mukha ang haba ng ilong niya. Luwa at kasing lapad ng mangkok ang mga mata niya. At parang dahon ng saging ang mga tenga niya. Dahil sa pagka-pangit-pangit ng pang-2 asawa, walang payag na lumapit sa kanya. Nawalan ng luob ang babae at Hindi na kumain mula nuon, at namatay pagkaraan lamang ng ilang araw. Answered by Jason Ching (MORE)
Ang alamat ng sunflower?
noong unang panaHON SI SUN FLOWER AY H;N/HG JMJMKUFGM KJHK KMHJKBNMBMKBJK ILOVE YOU RIGINE VILAZCES
Anu kahulugan ng alamat?
Ang alamat ay isang kwento kung saan nagmumula ang isang bagay. Ang alamat ay isang uri ng panitikan na nagkwekwento tungkol sa mga pinagmulan ng mga bagay bagay sa daigdig karaniwang nagsasalaysay ang mga ito ... mAryCriS dELA CruZ ( EmCii ) ^^
Ano ang kahalagahan ng panitikan ng alamat?
ang Alamat ay mahalaga dahil nagbibigay ito ng talino at kaisipan sa mga kabataan, sinasabi din nito ang pinagmulan ng isang bagay.
Kwento ng biag ni lam-ang?
Kataka-taka ang pagsilang ni lam-ang dahil pagkasilang palamang sa kanya ay nagsasalita na siya agad.
Ano ang kasaysayan ng alamat?
ano ntga ba talaga ang kasaysayan ng mga alamat ? i-research nyu kaya ALAMAT NG MGA ALAMAT ?
Ano ang limang katangian ng maikling kwento?
ang limang katangian ng maikling kwento n ito ay tungkol sa palendag n hnd q din alam..............thank you
Ano ang layunin ng maikling kwento?
Magsalaysay ng isang maselan at nangingibabaw na pangyayari sa buhay sa pangunahing tauhan, at nag-iiwan ng kakintalan sa isip ng mga mambabasa..
Manlibang..
Ang alamat ng pusa at daga?
ANG KUWENTO NG PUSA AT DAGA NI DONATO SEBASTIAN *************************************************************** Noong unang panahon, may magandang samahan ang mga pusa at daga. Isang araw, nakiusap ang Inang pusa sa Inang daga para bantayan ang anak nyang kuting na maysakit para makah…anap ng manggagamot. Ginising ng Inang daga ang kanyang anak para tumulong magbantay sa kuting. Ang sabi ng bubwit, ayaw pa nya bumangon kasi maaga pa. Ang sabi ni Inang daga, maraming pagkain sa bahay ng mga pusa para sumama ang kanyang anak. Nagpunta ang mag-inang daga sa bahay ng mga pusa at nakita ng bubwit na may maraming pagkain at tinawag ang Inang daga. Kinain ng mag-ina ang pagkain at naubos nila lahat. Nang magising ang kuting, nagpumilit syang pumunta sa kusina at nakita na ubos na lahat ang kanilang pagkain. Tinawag nyang matakaw ang mag-ina. Nagalit ang bubwit sa sinabi ng kuting at kinagat sa paa ang pusa. Gumanti ang kuting sa bubwit at nakalmot nito ang mukha ng daga. Nagalit ang Inang daga at kinagat sa paa ang kuting. Tumakas ang mag-inang daga at nagtago sa kanilang lungga. Pag-uwi ng Inang pusa, wala sa higaan ang kanyang anak. Nkita nya sa kusina ang kuting na sugatan. Ginamot nya ang mga sugat ng anak. Nang makapagsalita ang kuting, ikinuwento ng anak ang mga pangyayari. Nagalit ang Inang pusa at sinugod ang mag-inang daga. Sabi ng inang pusa, "Daga, daga... lumabas ka diyan sa lungga..." ngunit Hindi lumabas ang mag-ina dahil sa takot. Tinawag ng Inang pusa ang kanyang mga kaanak at ikinuwento ang pangyayari. Simula noon, lagi na lamang nag-aaway ang pusa at daga . (MORE)
Anu-ano ang mga uri ng kwento?
ang mga uri ng kwento ay * kwento ng kababalaghan * kwento ng katatawanan * kwento ng pag-ibig * kwento ng bayan * kwentong sikolohiko * kwentong pakikipagsapalaran * kwento ng tauhan * kwento ng katutubong kulay * kwento ng madulang pangyayari
Ano ang pabulang kwento ng pusa at daga?
ANG KUWENTO NG PUSA AT DAGA NI DONATO SEBASTIAN *************************************************************** Noong unang panahon, may magandang samahan ang mga pusa at daga. Isang araw, nakiusap ang Inang pusa sa Inang daga para bantayan ang anak nyang kuting na maysakit para makahan…ap ng manggagamot. Ginising ng Inang daga ang kanyang anak para tumulong magbantay sa kuting. Ang sabi ng bubwit, ayaw pa nya bumangon kasi maaga pa. Ang sabi ni Inang daga, maraming pagkain sa bahay ng mga pusa para sumama ang kanyang anak. Nagpunta ang mag-inang daga sa bahay ng mga pusa at nakita ng bubwit na may maraming pagkain at tinawag ang Inang daga. Kinain ng mag-ina ang pagkain at naubos nila lahat. Nang magising ang kuting, nagpumilit syang pumunta sa kusina at nakita na ubos na lahat ang kanilang pagkain. Tinawag nyang matakaw ang mag-ina. Nagalit ang bubwit sa sinabi ng kuting at kinagat sa paa ang pusa. Gumanti ang kuting sa bubwit at nakalmot nito ang mukha ng daga. Nagalit ang Inang daga at kinagat sa paa ang kuting. Tumakas ang mag-inang daga at nagtago sa kanilang lungga. Pag-uwi ng Inang pusa, wala sa higaan ang kanyang anak. Nkita nya sa kusina ang kuting na sugatan. Ginamot nya ang mga sugat ng anak. Nang makapagsalita ang kuting, ikinuwento ng anak ang mga pangyayari. Nagalit ang Inang pusa at sinugod ang mag-inang daga. Sabi ng inang pusa, "Daga, daga... lumabas ka diyan sa lungga..." ngunit Hindi lumabas ang mag-ina dahil sa takot. Tinawag ng Inang pusa ang kanyang mga kaanak at ikinuwento ang pangyayari. Simula noon, lagi na lamang nag-aaway ang pusa at daga. . (MORE)
Alamat ng bundok Pinatubo?
Masagana ang Kahariang Masinlok. Magandang maganda noon ang umaga. Maningning ang sikat ng araw .Sariwa ang hanging amihan. Lunti ang mga halaman sapaligid. Masigla ang awit ng mga ibon. Bughaw ang kabundukan. Subalit ang kagandahan ng umaga ay hindi nakasiya sa Datu.Wala siyang madamang kaligayahan… sa lahat ng namamalas. Malungkot na nakapanungaw ang Datu.Nakatuon ang ma paningin sa sa bughaw na kabundukan. Nakakunot ang noo at tikom ang mga labi. Nagbuntong-hininga nang malalim. "Malungkot na naman kayo, mahal na Datu," narinig niya sa may likuran. Bumaling ang Datu. Nagtanong ang mga mata ni Tandang Limay. Isa ito sa bumubuo sa "Konseho ng Matanda." "Ikaw pala. Nalulungkot nga ako, Tandang Limay. Naalaala ko ang aking kabataan," at nagbuntung-hininga muli. Humawak siya sa palababahan ng bintana. "Nakita mo ba ang bundok na iyon?" nagtaas ng paningin ang Datu. "Oo, aking Datu, ngunit ano ang kinalaman niyon sa inyong kalungkutan?" tanong ni Tandang Limay. Napag-usapan na ng "Matatanda" ang napapansin nilang pagkamalungkutin ng Datu. Siya nga ang naatasang magsiyasat tungkol dito. "Doon ako sa mga bundok na iyon laging nangangaso. Natatandaan mo marahil na malimit akong mag-uwi ng baboy-ramo at usa sa aking ama at mahal ko sa buhay." "Opo, Kayo mahal na Datu ang kinikilalang pinakamagaling sa pana noon. Napabantog sa ibang kaharian ang inyong katangian sa pangangaso," sang-ayon ni Tandang Limay. "Iyan ang suliranin ko ngayon. Para bang gusting-gusto kong magawa uli ang mga bagay na iyon, ngunit napakatanda ko na upang pagbalikan ang kabundukang iyon. Napakalayo na ang mga pook na iyon para sa mahina kong katawan," at muling nagbuntung-hininga ang Datu. "Hindi na nga ninyo makakayanan ang maglakbay nang malayo. Ngunit maaari naman kayong magkaroon ng ibang libangan," pasimula ni Tandang Limay. "Bahagi na ng aking buhay ang pangangaso. Hindi na rin ako makadarama ng kasiyahan kung iba ang aking magiging aliwan," malungkot na umiling ang Datu. Naging usap-usapan sa buong kaharian ang suliranin ng Datu. Nabalita rin sa ilang bayan ang pagkamalungkutin ng pinuno ng Masinlok. Makalipas ang ilang araw, dumating sa palasyo ang isang salamangkero. Matanda na siya at mabalasik ang mukha. Malaki ang paghahangad niya sa kamay ni Prinsesa Alindaya, prinsesa ng Masinlok ngunit malaki rin ang pag-ayaw nito sa kanya. Nagbigay ng kaukulang paggalang ang panauhin. May magandang panukala ako tungkol sa inyong suliranin kung inyong mamarapatin, mahal na Datu," saad ng salamangkero. "Sabihin mo at handa akong magbayad sa inyong kapaguran," turing ng Datu. "Magpapatubo ako ng isang bundok sa kapatagan ng Masinlok na malapit sa inyong palasyo para sa inyong pangangaso ipakasal lamang ninyo sa akin si Prinsesa Alindaya," pahayag ng panauhin. "Kung matutupad mo ang iyong sinabi ay ibibigay ko sa iyo ang kamay ng aking anak," mabilis na pasiya ng Datu. Madaling kumuha ng isang maliit na batumbuhay ang salamangkero. Ito'y parang isang batong mutya. Itinanim niya itong tila isang binhin ng halaman. Biglang-biglang sumipot sa pinagtamnan ang isang maliit na puno. Tumaas nang tumaas iyon. Lumaki nang lumaki hanggang sa maging isang bundok. "Aba, anong laking bundok! Di ba iyan tumubo sa itinanim na batong mutya ng salamangkero?" paksa ng usapan ng mga tao. Samantala sa palasyo, iniluhang gayon na lamang ni Prinsesa Alindaya ang naging pasiya ng ama. Ipinagdamdam niya nang labis na tila siya ay kalakal na ipinagpalit lamang sa isang bundok. At sa lalaki pa naming kanyang kinamumuhian. Laging lumuluha ang magandang prinsesa. Nagkaroon siya ng karamdaman. Naging malubha ang kanyang sakit. Dumating ang araw na itinakda ng Datu sa pagkuha sa kanya ng salamangkero. "Ikinalulungkot ko na hindi ko mapasasama sa iyo ang aking anak. May sakit ang mahal na prinsesa. Magbalik ka sa ibang araw," saad ng Datu sa salamangkero. Umuwing masamang-masama ang loob ng matanda. Galit nag alit siya sa Datu. Sinapantaha niyang gusto na nitong sumira sa usapan. Nagulong gayon na lamang ang kanyang loob. Lagi niyang naiisip si Prinsesa Alindaya at ang kanyang kabiguan. Hindi niya napansing palaki nang palaki ang bundok. Ito'y kanyang nakaligtaan. "Mahal na Datu, halos natatakpan na po ng bundok ang buong kapatagan. Malapit na pong humangga ang bundok sa tabing-dagat. Wala na pong matitirhan ang mga tao," sumbong ng matatanda sa Datu. "Hulihin ngayon din ang salamangkero. Putulan siya ng ulo. Lubhang nakapipinsala sa kaharian ang bundok na pinatubo niya," mabalasik na utos ng hari. Natakot siya sa maaring mangyari sa kaharian. Namatay ang salamangkero ngunit patuloy pa rin sa paglaki ang bundok. Araw-araw ay pataas ito nang pataas na lalong ikinabahala ng mga tao. Walang maisipang gawin ang Datu. Palubha nang palubha ang suliranin. Nakaabot ang balita hanggang sa malalayong kaharian. Nakarating iyon sa pandinig ni Prinsipe Malakas ng Pangasinan. Balita siya sa taglay na lakas at kabutihang loob. Agad siyang naglakbay patungong Masinlok. Humarap sa Datu ang matikas na prinsipe. "Nakalaan sa inyo ang aking paglilikod, mahal na Datu," magalang na badya niya. "Nakalaan akong magbigay ng kaukulang gantimpala. Humiling ka kahit anong bagay kapag nagtagumpay ka. Lunasan mo ang suliranin ng kaharian, Prinsipe ng Pangasinan," pahayag ng Datu. "Wala po akong hinihintay na gantimpala, aking Datu. Tayo na sa labas." Si Alindaya na noo'y magaling na ay naganyak sa tinig ng panauhin. Sumilip siya sa siwang ng pintuan. Malakas na malakas ang pitlag ng puso ng dalaga. Nanaog ang Datu pati ang prinsipe. Madali nilang sinapit ang paanan ng bundok. Sa isang kisapmata, binunot ng prinsipe ang bundok. Parang pagbunot lamang ng isang maliit na punong-kahoy. At sa isang iglap din, ipinatong niya iyon sa kanyang likod na walang iniwan sa pagbalikat ng tinudlang baboy-ramo. Mabilis din siyang humakbang na papalayo at ihinagis ang bundok sa lugal na kinaroroonan nito ngayon. Bumalik ang prinsipe at ang Datu sa palasyo sa gitna ng pagbubunying mga tao. Galak na galak ang kaharian. Pagdating sa palasyo, niyakap ng Datu ang prinsipe. Iniutos niya ang malaking pagdiriwang para sa karangalan ng prinsipe noon ding gabing iyon. Gabi ng kasiyahan, nagsasayaw noon ang prinsesa pagkat nahilingan ng amang Datu. Walang alis ang tingin ng prinsipe sa magandang mananayaw. Nabatubalani siya ng magandang prinsesa. Walang humpay ang palakpak ng prinsipe matapos ang pagsasayaw nito. Kiming umupo ang prinsesa sa tabi ng Datu. Siya'y tahimik na nakatungo. "Ang aking anak, si Prinsesa Alindaya, mahal na prinsipe, nakangiting pagpapakilala ng Datu. Yumukod ang prinsipe at ang prinsesa nama'y nag-ukol ng matamis na ngiti. Walang alis ang paningin ni Prinsipe Malakas sa dalaga. Hindi matagalan ng prinsesa ang kabigha-bighaning titig ng prinsipe. "May sasabihin ka, Prinsipe Malakas?" tanong ng hari upang basagin ang katahimikan. "Hinihingi ko ang inyong pahintulot na makausap ko ang mahal na prinsesa, mahal na Datu," ang hiling ng prinsipe. "Higit pa sa riyan ang maibibigay ko," sang-ayon ng Datu. Hindi nagtagal at nasaksihan sa Masinlok ang marangyang kasal nina Prinsesa Alindaya at Prinsipe ng Pangasinan. Nagsaya ang kaharian sa loob ng anim na araw. Samantala, ang guwang na nilikha ng pagkabunot sa bundok ay napuno ng tubig ito'y naging isang lawa. Naging maganda at matulain ang lawang ito na tinawag ng mga tao na "Lawa ni Alindaya" sapagkat nagpapagunita ng kagandahan ng prinsesa at ng pag-ibig niyang siyang dahilan ng pagkakaron ng Bundok na Pinatubo (MORE)
What the buod ng alamat ng dangkaw?
sino bayan titcher nio,pasayment ng asayment subukan niong tanong sa kanya kung may lalake/babae asawa nia
Ano ang pagkakaiba ng epiko sa alamat?
ang epiko ay isang panitikan na tumatalakay sa mga kabayanihan ng isang tao.ang alamat naman ay tumutukoy sa pinagmulan ng bagay-bagay.isa itong kunwa-kunwaring kwento.
Ang alamat ng pusa?
tanong mo sa pagong! at gumawa a=ka nalang ng kwento tungkol sa pusa perogawa mo lang yon ! tae ka
Paano nagsimula ang kwento ng Ibong Adarna?
ito ay nagsimula sa mala-epikong sinaunang panahon dahil maraming nagsasabi na si juan da la cruz este jose de la cruz
What actors and actresses appeared in Ang alamat ng lawin - 2002?
The cast of Ang alamat ng lawin - 2002 includes: Tom Alvarez Sharmaine Arnaiz Franklin Cristobal as Pepe Maritess Delfino Romy Diaz as Leandro Khen Kurllo as Boy Zernan Manahan Jun Milan Ina Raymundo as Camila Bobby Reyes Stuntmen William Romero as Apo Ermitanyo Gary Silva Alas Stuntmen Perdiz Stunt…men Original Thunder Stuntmen Rey Valenzuela Augusto Victa as Chieftain Cathy Villar as Rita Ryan Yamazaki as Kulas (MORE)
Ano ang kwento ng epikong Bidasari?
Bidasari (Epiko ng Mindanao) Ang kaharian ng Kembayat ay naliligalig dahil sa isang dambuhalang ibon. Ang ibong ito ay mapaminsala sa mga pananim at maging buhay ng tao. Ang ibong ito ay ang ibong garuda. Kapag dumarating na ang garuda, mabilis na nagtatakbuhan ang mga tao upang magtago sa mg…a yungib. Takot na takot sila sa ibong garuda pagka't ito'y kumakain ng tao. Sa pagtatakbuhan ng mga tao, nagkahiwalay ang sultan at sultana ng Kembayat. Ang sultana ng Kembayat ay nagdadalantao noon. Sa laki ng takot ay naisilang niya ang sanggol na babae sa may tabi ng ilog. Dahil sa malaking takot at pagkalito ay naiwan niya ang sanggol sa bangka sa ilog. May nakapulot naman ng sanggol. Siya ay si Diyuhara, isang mangangalakal mula sa kabilang kaharian. Kanyang pinagyaman at pinauwi sa bahay ang sanggol. Itinuring niya itong anak. Pinangalanan nila ang sanggol na Bidasari. Habang lumalaki si Bidasari ay lalo pang gumaganda. Maligaya si Bidasari sa piling ng kanyang nakikilalang magulang. Sa kaharian ng Indrapura, ang sultang Mongindra ay dalawang taon pa lamang kasal kay Lila Sari. Mapanibughuin si Lila Sari. Natatakot siyang umibig pa sa ibang babae ang sultan. Kaya lagi niyang itinatanong sa sultan, kung siya'y mahal nito na sasagutin naman ng sultan ng: "mahal na mahal ka sa akin." Hindi pa rin nasisiyahan ang magandang asawa ng sultan. Kaniyang itinanong na minsan sa sultan: "Hindi mo kaya ako malimutan kung may makita kang higit na maganda kaysa akin?" Ang naging tugon ng Sultan ay: "Kung higit na maganda pa sa iyo, ngunit ikaw ang pinakamaganda sa lahat." Nag-alala ang sultana na baka may lalo pang mas maganda sa kanya at ito ay makita ng sultan. Kaya't karakarakang inutusan niya ang matapat niyang mga kabig na saliksikin ang kaharian upang malaman kung may babaeng higit na maganda sa sultana. Nakita ng mga tauhan ni Lila Sari si Bidasari at siya ay higit na maganda kaysa kay Lila Sari. Inanyayahan ng Sultana si Bidasari sa palasyo upang di-umano ay gagawing dama ng sultana. Ngunit pagsapit doon, si Bidasari ay lihim na ikinulong ni Lila Sari sa isang gilid at doon pinarurusahan. Nang hindi na matiis ni Bidasari ang mga pagpaparusa sa kanya, sinabi niyang kunin ang isdang ginto sa halamanan ng kanyang ama. Kapag araw ito'y ipinakukuwintas kay Lila Sari at sa gabi'y ibinabalik sa tubig at hindi maglalaon si Bidasari ay mamamatay. Pumayag si Lila Sari. Kinuha niya ang isdang ginto at ipinauwi na niya si Bidasari. Isinuot nga ni Lila Sari ang kuwintas ng gintong isda sa araw at ibinabalik sa tubig kung gabi. Kaya't si Bidasari ay nakaburol kung araw at muling nabubuhay sa gabi. Nag-alala si Diyuhara na baka tuluyang patayin si Bidasari. Kaya nagpagawa siya ng isang magandang palasyo sa gubat at doon niya itinira nang mag-isa si Bidasari. Isang araw, ang Sultan Mongindra ay nangaso sa gubat. Nakita niya ang isang magandang palasyo. Ito'y nakapinid. Pinilit niyang buksan ang pinto. Pinasok niya ang mga silid. Nakita niya ang isang napakagandang babae na natutulog. Hindi niya magising si Bidasari. Umuwi si Sultan Mongindra na hindi nakausap si Bidasari. Bumalik ang sultan kinabukasan. Naghintay siya hanggang gabi. Kinagabihan nabuhay si Bidasari. Nakausap siya ni Sultan Mongindra. Ipinagtapat ni Bidasari ang mga ginawa ni Lila Sari. Galit na galit ang sultan. Iniwan niya si Lila Sari sa palasyo at agad na pinakasalan si Bidasari. Si Bidasari na ang naging reyna. Samantala, pagkaraan ng maraming taon, ang tunay na mga magulang ni Bidasari ay matahinik nang naninirahang muli sa Kembayat. Nagkaroon pa sila ng isang supling. Ito'y si Sinapati. Nang pumunta sa Kembayat ang isang anak ni Diyuhara ay nakita niya si Sinapati, anak ng sultan at sultana ng Kembayat. Si Sinapati ay kamukhang-kamukha ni Bidasari. Kinaibigan nito si Sinapati at ibinalita ang kapatid niyang si Bidasari na kamukhang-kamukha ni Sinapati. Itinanong ni Sinapati sa mga magulang kung wala siyang kapatid na nawawalay sa kanila. Pinasama ng ama si Sinapati sa Indrapura. Nang magkita si Bidasari at Sinapati ay kapwa sila nangilalas dahil sa silang dalawa ay magkamukhang-magkamukha. Natunton ng Sultan ng Kembayat ang nawawala niyang anak. Nalaman ng sultan ng Indrapura na ang kanyang pinakasalang si Bidasari ay isa palang tunay na prinsesa. English Version: When a simple merchant, his young son and mute servant are out in the woods, they chance upon a drifting boat, in which there is a baby girl and a bowl containing a live goldfish. The merchant realises that the baby is unusual because her life is bonded to the fish: if the fish leaves the water, she stops breathing. The merchant adopts the baby as her own and names her Bidasari. Years later Bidasari grows up into a beautiful young woman while the merchant has prospered into a wealthy businessman. At the royal palace of this kingdom, the King has just remarried a beautiful woman, the Permaisuri (Queen). The Permaisuri is a proud woman who secretly practises witchcraft. Hidden in her chambers is a magic mirror that can show her anything she asks. She uses it to ask who the most beautiful in all the land is. One day when she asks the mirror this question, the image of Bidasari appears in it. She is enraged by this and carries out a search to find who Bidasari is. Her search leads her to the merchant's house. Under the guise of kindness, the Permaisuri asks the merchant for permission to bring Bidasari to the palace to be her companion. Although the merchant is reluctant to part with his beloved daughter, he lets her go. But once Bidasari arrives at the palace, she is sent to the kitchens as a servant, where she is starved and given the dirtiest jobs. After the Permaisuri is satisfied that Bidasari has been ruined, she once again asks her magic mirror who is the most beautiful in the land. When the mirror shows Bidasari yet again, the Permaisuri flies into a rage and runs to the kitchen where she grabs burning pieces of firewood which she tries to burn Bidasari's face with. She is shocked when the fire goes out and Bidasari's face is left untouched. Bidasari, who has by now realised that the Permaisuri's malice is targeted only at her and will never stop, begs for mercy and explains her life is bonded to that of a fish that is kept in a bowl in her father's garden. The Permaisuri has a servant steal the fish for her from the merchant's garden, and as soon as the fish leaves the water, Bidasari collapses and stops breathing. Satisfied that Bidasari's life is in her hands, the Permaisuri hangs the fish around her neck as a trophy. When she asks the mirror who is the most beautiful in the land, the mirror shows her own image. The merchant realises that the fish is missing, and is told that Bidasari died mysteriously at the palace. Her body is returned to him and he builds a small tomb for her in the woodswhere her body is laid out in peace. Meanwhile, the Permaisuri's stepson the Prince has been having dreams about Bidasari, although he has never met her. The dreams plague him even in his waking hours, despite his father's advice that such a beautiful woman cannot exist. The Permaisuri sees her stepson acting this way and plants a painting of Bidasari in his room. The Prince finds the painting, which leads him to the merchant who explains the sad tale of Bidasari's death and the mysterious disappearance of the fish. The Prince decides to visit Bidasari's tomb to see her beauty with his own eyes. Coincidentally at this time, back at the palace the Permaisuri is having a bath in the royal bathing pool. The fish manages to break free of its locket and drops into the water where it starts swimming. This causes Bidasari to wake up right before the Prince's eyes. Bidasari tells him of what the Permaisuri did to her, which confirms the Prince's suspicions of his stepmother. When the Permaisuri finishes her bath, she discovers that the fishhas gotten free. She manages to catch it just as the Prince is about to help Bidasari leave the tomb, causing her to fall unconscious again. The Prince places Bidasari back in the tomb and promises to make things right. The Prince returns to the palace in a fury, demanding that the Permaisuri give him the fish. The Permaisuri pretends not to know anything, and when the King listens to the Prince's explanation, the King declares that his son has gone insane and calls the royal guards. A fight ensues, during which the Permaisuri is injured and dies. Just before the Prince is about to be captured, the merchant and the Prince's loyal manservants arrive with Bidasari on a stretcher. The merchant explains that the story about the fish being bonded to Bidasari's life is true. The Prince takes the fish from the locket around the Permaisuri's neck and puts it into a bowl of water. As soon as the fish enters the water, Bidasari comes back to life. The King apologises to his son, and the Prince and Bidasari are married. (MORE)
Ano ang buong kwento ng Biag ni Lam- ang?
May isang mag-asawa na nagngangalang Juan at Namongan ay nakatira sa malayong baryo ng Nalbuan. Isang araw iniwan ni Don Juan ang kanyang buntis na asawa at pumunta sa kabundukan upang parusahan ang isang grupo ng mga Igorot. Habang papunta sila sa kabundukan ay ipinanganak ni Namongan ang isang bat…ang lalaki. Kakaiba ang sanggol sa iba sapagkat pagkasilang pa lamang ay nakapagsasalita na ito. Gusto niyang pangalanan siyang Lam-ang. Siya na rin mismo ang pumili ng kanyang mga ninong nang siya ay binyagan. Nasaan ang aking ama? isang araw ay tinanong ni Lam-ang ang kanyang ina na si Namongan. Nasa kabundukan siya upang ayusin ang di pagkakaunawaan sa isang grupo ng Igorot doon, sabi ng kanyang ina. Nalungkot si Lam-ang. Hindi pa niya nakikita ang kanyang ama buhat ng siya ay isinilang at nasasabik na siyang makita ito. Matatagalan kaya ang kanyang pagbalik? Hindi ko alam, malungkot na sagot ng kanyang ina na si Namongan na nasasabik din itong makita. Ni hindi ko man lamang alam kung buhay pa siya. Isang araw ay nanaginip si Lam-ang. Sa kanyang panaginip ay nakita niya ang kanyang ama na walang awang pinatay ng isang grupo ng Igorot. Lubos siyang namuhi nang siya ay nagising. Nagpasya siya na sundan ang ama sa kabundukan. Siyam na buwan siya noon. Nang marating niya ang pamayanan ng mga Igorot, nakita niya na nagsasayawan ng mga ito paikot sa ulo ng kanyang ama na nakatusok sa isang kawayan. Sa kanyang galit ay kinalaban at pinatay niya ang lahat ng Igorot, kasama ang kanilang pinuno na pinahirapan muna bago pinatay. Sa kanyang pag-uwi sa Nalbuan ay napadaan siya sa ilog ng Amburayan. Doon ay naligo siya sa tulong ng kanyang mga kaibigang babae na pinupunasan ang kanyang katawan upang maalis ang mga dumi at dugo, ngunit ito'y nakapatay sa lahat ng nabubuhay na hayop sa ilog. Nang siya ay nasa hustong gulang na upang mag-asawa ay may nakilala siyang isang magandang babae, si Ines Kannoyan at umibig siya rito. Pumunta siya sa bahay nila Ines upang umakyat ng ligaw kasama ang kanyang puting tandang at ang kanyang paboritong aso. Nang makarating siya sa bahay ay nainis siya sa dami ng naunang manliligaw sa kanya. Inutusan niyang tumilaok ang kanyang tandang at sinunod naman siya nito. Noon din ay gumuho ang bahay nila Ines at nangamatay ang lahat ng kanyang manliligaw. At inutusan naman niyang tumahol ang kanyang aso at tumahol nga ito. Mabilis na bumalik sa dati ang gumuhong bahay. Lumabas si Ines at ang kanyang mga magulang upang salubungin siya. Ipinaramdam ng tandang ang pagmamahal ni Lam-ang kay Ines Kannoyan. Ang aking panginoon na si Lam-ang ay iniibig ka at gusto ka niyang pakasalan, sabi ng puting tandang kay Ines sa lenggwaheng naiintindihan niya. Pakakasalan kita kung matutumbasan mo ang aming kayamanan, sagot ni Ines Kannoyan. Ang pagsubok'na ibinigay ni Ines ay hindi nakapagpahina kay Lam-ang. Umuwi siya kaagad at bumalik kasama ang isang malaking bangka na puno ng ginto, hinigitan nito ang halaga ng kayamanan nila Ines. Ikinasal sila at namuhay ng masaya. Lumipas ang mga taon at dumating ang pagkakataon ni Lam-ang na humuli ng isda na tinatawag na rarang. Ito ay isang obligasyon ng bawat may asawang lalaki sa kanilang komunidad upang manghuli ng rarang. Ngunit nararamdaman ni Lam-ang na mapapatay siya ng isang berkahan, (isang uri ng isda na kabilang sa pamilya ng mga pating) kapag pumalaot na siya upang manghuli ng rarang. Ngunit kailangan niyang tuparin ang kanyang tungkulin at isang gabi ay pumalaot siya sa karagatan. Napatay siya ng berkahan tulad ng kanyang inaasahan. Tumangis si Ines sa kalungkutan. Umisip ang kanyang puting tandang ng paraan upang buhaying muli si Lam-ang. Umarkila si Ines Kannoyan ng mga maninisid upang hanapin ang mga buto ni Lam-ang sa ilalim ng dagat. Madaling nahanap ng mga maninisid ang lahat ng mga buto at pinagsama-sama ni Ines ang mga ito. Kasama ang puting tandang at ang paboritong aso ni Lam-ang ay namanata siya gabi-gabi hanggang sa isang araw ay nabuhay si Lam-ang. At mula noon ay namuhay sila ng masaya. i love you ................... junior (MORE)
Ano ang mga halimbawang kwento ng mitolohiya?
In the tale told by Ovid, thought to have been based on Parthenius' version but altered in order to broaden its appeal,[4] Echo, a nymph, falls in love with a vain youth named Narcissus, who was the son of the blue Nymph Liriope of Thespia. The river god Cephisus had once encircled Leirope with the …windings of his streams, and thus trapping her, had seduced the nymph, who gave birth to an exceptionally beautiful boy. Concerned about the welfare of such a beautiful child, Lirope consulted the prophet Teiresias regarding her son's future. Teiresias told the nymph that Narcissus would live to a ripe old age, "if he didn't come to know himself." When he had reached "his sixteenth year," (fifteen years of age, by modern reckoning) every youth and girl in the town was in love with him, but he haughtily spurned them all. One day when Narcissus was out hunting stags, Echo stealthily followed the handsome youth through the woods, longing to address him but unable to speak first. When Narcissus finally heard footsteps and shouted "Who's there?", Echo answered "Who's there?" And so it went, until finally Echo showed herself and rushed to embrace the lovely youth. He pulled away from the nymph and vainly told her to leave him alone. Narcissus left Echo heartbroken and she spent the rest of her life in lonely glens, pining away for the love she never knew, until only her voice remained. Nemesis heard this prayer and sent Narcissus his punishment. He came across a deep pool in a forest, from which he took a drink. As he did, he saw his reflection for the first time in his life and fell in love with the beautiful boy he was looking at, not realizing it was himself. Eventually, after pining away for a while, he realized that the image he saw in the pool was a reflection of himself. Realizing that he could not act upon this love, he tore at his dress and beat at his body, his life force draining out of him. As he died, the bodyless Echo came upon him and felt sorrow and pity. His soul was sent to "the darkest hell" and the narcissus flower grew where he died. It is said that Narcissus still keeps gazing on his image in the waters of the river Styx.[4] (MORE)
Ano ang mga elemento ng kwento?
Mga elemento Ito ang mga bahagi at ng sangkap ng isang maikling kuwento: Simula Kabilang sa simula ang mga tauhan, tagpuan, at suliranin. Sa mga tauhan nalalaman kung sinu-sino ang magsisiganap sa kuwento at kung ano ang papel na gaganapan ng bawat isa. Maaaring bida, kontrabida o suportang tauha…n. Sa tagpuan nakasaad ang lugar na pinangyayarihan ng mga aksyon o mga insidente, gayundin ang panahon kung kailan naganap ang kuwento. At ang bahagi ng suliranin ang siyang kababasahan ng problemang haharapin ng pangunahing tauhan. Gitna Binubuo ang gitna ng saglit na kasiglahan, tunggalian, at kasukdulan. Ang saglit na kasiglahan ang naglalahad ng panandaliang pagtatagpo ng mga tauhang masasangkot sa suliranin. Ang tunggalian naman ang bahaging kababasahan ng pakikitunggali o pakikipagsapalaran ng pangunahing tauhan laban sa mga suliraning kakaharapin, na minsa'y ang sarili, ang kapwa, o ang kalikasan. Samantalang, ang kasukdulan ang pinakamadulang bahagi kung saan makakamtan ng pangunahing tauhan ang katuparan o kasawian ng kanyang ipinaglalaban. Wakas Binubuo ang wakas ng kakalasan at katapusan. Ang kakalasan ang bahaging nagpapakita ng unti-unting pagbaba ng takbo ng kuwento mula sa maigting na pangyayari sa kasukdulan. At ang katapusan ang bahaging kababasahan ng magiging resolusyon ng kuwento. Maaring masaya o malungkot, pagkatalo o pagkapanalo. Gayunpaman, may mga kuwento na hindi laging winawakasan sa pamamagitan ng dalawang huling nabanggit na mga sangkap. Kung minsan, hinahayaan ng may-akda na mabitin ang wakas ng kuwento para bayaang ang mambabasa ang humatol o magpasya kung ano, sa palagay nito, ang maaring kahinatnan ng kuwento. (MORE)