Sinabi niya na ang Hindi marunong magmahal sa sariling wika ay higit pa sa hayop at mabahong isda.
Mahigit sa hayop at malansang
Ang Buwan ng Wika ay isang pagdiriwang sa Pilipinas na isinagawa tuwing Agosto upang bigyang-pansin ang kahalagahan ng wikang Filipino. Sa pamamagitan ng sanaysay, maipapakita ang pagpapahalaga ng bawat Pilipino sa sariling wika, hikayatin ang paggamit nito sa pang-araw-araw na pakikipagtalastasan, at magbigay inspirasyon sa mga kabataan na pagyamanin ang kanilang kaalaman sa pagsasalita at pagsusulat sa Filipino.
One famous saying from a Filipino hero is "The welfare of the people is the supreme law," attributed to Dr. Jose Rizal. Another would be "I die without seeing the dawn brighten over my native land," from Andres Bonifacio, expressing his sacrifice for the country's freedom.
Ang wika at kalikasan ay dalawang mahalagang aspeto ng ating buhay na dapat pangalagaan. Sa pamamagitan ng wika, nagkakaroon tayo ng komunikasyon at pag-unawa sa isa't isa habang ang kalikasan naman ay nagbibigay sa atin ng mga pangunahing pangangailangan para mabuhay. Mahalaga na pagtibayin natin ang ating wika upang mapanatili ang kultura at kasaysayan nito habang may responsibilidad tayo na alagaan at ingatan ang kalikasan upang mapanatili ang ating kapaligiran.
22 wika na alam ni rizal
ang tema para sa ating pag diriwang ng buwan ng wika ay ang pagmamahal dito,iginagalang at iniingatan dahil nakalaya tayo sa mga mananakop. kung wala ang wika paano tayo at uunlad,paano tayo makakapag komyunikasyon sa isa't-isa sabi nga ng ating pambansang bayani na si Gat. Jose P. Rizal "ang sinumang hindi magmahal sa sariling wika ay mas malansa pa sa isda...."
wala nmn matinong mahahanap sa website na to
tanungin nyo ang guro pra malaman nyo
Naniniwala si Salzmann na napakahalaga ng wika sa mga hayop para sila mabuhay.
Ang kabata ay katutubong wika noong panahon ni Rizal at kalaunan itoy naging kasing hulugan ng kababata tulad ng isang tulang naisulat ni rizal nong siya'y 8 taon palang na "Sa aking mga kabata"
Sa wika, ang aking damdamin ay pagmamahal at pagpapahalaga sa kahalagahan ng bawat salita at kahulugan nito. Sa wikang pambansa, nararamdaman ko ang pagkakaisa at pagiging bahagi ng isang kolektibong identidad at kultura na nagbibigay sa akin ng pagmamalasakit at pagpapahalaga sa bansa at kasaysayan nito.