Sino ang pilipinong humiling na magkaroon ng representasyon ang pilipinas sa Cortes?

The Tagalog of the prince asked the king for the hands of the princess?

Humiling ang prinsipe sa hari para sa kamay ng prinsesa.

Copy of efren abueg saranggola?

"Rading, Paquito, Nelson... pakinggan ninyo ang kwentong ito. May isang batang lalaki, walong taong gulang. Humiling siya sa kanyang ama ng isang guryon."" Anak, ibibili kita ng kawayan at papel. Gumawa ka na lamang ng saranggola," wika ng ama............

Anu ang buod ng kahilingan ni tano?

Sa kuwento ni Tano, siya ay humiling ng isang sasakyan mula sa engkanto ng gubat upang tumulong sa kanyang pamilya sa pagsasaka. Pinagbigyan siya ng engkanto ngunit may kondisyon na hindi niya ito dapat gamitin sa Biyernes Santo. Subalit, na-tempt si Tano na gamitin ito sa nasabing araw kaya't naparusahan siya sa huli.

Halimbawa ng liham na kahilingan?

97-T F.C. Tuazon Street,Tabacalera Pateros, Metro ManilaPebrero 03,2012Mahal naming Presidente,Magandang araw! Marami ka ng nagawa para sa aming barangay, ngunit ngayon nais ulit naming humiling. Nais po sana naming maging maayos na ang aming barangay dahil nagkakasakit kami dahil sa polusyong dala ng masamang hangin. Ayaw na po naming mabawasan pa ang Tao sa aming barangay dahil sa pagkamatay na dala ng polusyon.Sana po ay maintindihan mo ang kalagayan ng aming barabgay.Nagmamahal,Residente ng Brgy. Tabacalera

Where do you send letters to Wish Ko Lang by Vicki Morales?

Dito po sa US . Tama po ba ang sagot ko? At sulat kamay po at ipapadala ko sa inyong himpilan

How do you join program of wish ko lang gma 7?

Dear wish q lng, magandang hapon po..itago n lamang po ninyo aq s pangalang grace aq po ay isa s inyong masugid n tagasubaybay..at isa n dn po s libo libong nanga2rap n mbgyang katuparan e2ng akng hiling..bata p lamang po aq bktima n po aq ng panu2kso ng mga kapwa q bata ng dahil po s kapansanan q n bunga po ng isang aksidente nung bata po aq,nag uuling ang lola q nun at s edad q pong 3yrs.old eh talagang napalikot q sabi n dn po ng aking ina..kaya nman aksidente aqng nakapak ng baga o apoy s likod bahay namin at ito ang naging dahilan qng bakit hindi naging normal ang buhay q,hanggang ngayon kasi tnutukso pa dn aq ng makakakita s kakaibang itsura ng mga daliri q s paa,lalo n pag mga bata ang makakita,hindi rin aq naka2pag suot ng tsinelas kapag kunwari lalabas ng bahay o kaya pag my pupuntahan kami,kelangan lagi aqng naka close shoes para d makita ang mga daliri q para d aq pagtawanan ng makakakita s paa q..hindi po aq makapag aral ng 2loy 2loy kasi problema dn ang fenancial lima po kaming magkakapatid at aq po ang panganay aq ang inaasahan ng mga magulang q para maka2long s kanila pero paano nga po aq makakapaghanap ng magandang trabaho gayong d naman aq nakatapos ng pag aaral q,sa ngaun s edad q pong 21 eh kasalukuyan po aqng nagtatrabaho bilang kasambahay dito sa batangas city,at swerte naman aq s pagka2roon q ng mababait na amo,napapasweldo aq ng maayos kaya kahit papaano eh nakakapagpadala aq s mga magulang q at nakakatulong yun s kanila,pero qng bbgyan po aq ng pagkakataong humiling ke lord isa lang po ang ihihiling q s kanya yun ay ang gawin niang normal ang mga daliri q s paa,para maging normal na dn ang buhay q para makapag aral na ulit aq at makapaghanap na aq ng trabaho at para matulungan q dn ang mga magulang q,at kahit imposible n mabgyan nyo ng pansin itong kahilingan q,umaasa pa rn po aq at hindi po aq magsasawa na humiling ng humiling kasi naniniwala po aq na habang nabubuhay po tayo laging nandyan ang pag asa..godbless po s programa nyo..at aq po ang ngmmhal ninyong tagasubaybay kasalukuyan pong naninirahan dito s tanguile street nueva villa subd.alangilan batangas city.. nagmamahal, christy grace manzanillo

Can i have a Reaction paper of bayaning third world?

"Bayaning Third World" is a thought-provoking film that explores the complexities of heroism in the context of Philippine national hero Jose Rizal. The film delves into the blurred lines between reality and myth surrounding Rizal, challenging traditional notions of heroism and the construction of national identity. Through its non-linear narrative and documentary-style approach, "Bayaning Third World" prompts viewers to contemplate the power of storytelling and the impact of historical narratives on collective memory.

How do you send message to wish ko lang?

Dear vicky morales, Magandang umaga/ gabi sayo nais ko lang po na i wish sa inyo ang pamilya na pinsan ng aking ina na pamilya yolanda at manuel Reyes may tatlong anak. sapagkat naputulan po ng paa si tata uwel sa aksidente ang asawa ni ate yolly at hirap sa pag hahanap ng trabaho sa katunayan nakikilabasan lang si tata uwel/manuel ng trycle kahit putol na ang kanyang paa para lamang maitaguyod ang kanyang pamilya at mk pag aral ang kanilanhg mga anak.sana po ay matulungan nyo cla nag pangkabuhayan nla upang maitaguyod at tuluyang makapag aral ang mga bata. GUmagalang, albert mendoza

Alamat ng bundok pinto?

Masagana ang Kahariang Masinlok. Magandang maganda noon ang umaga. Maningning ang sikat ng araw .Sariwa ang hanging amihan. Lunti ang mga halaman sapaligid. Masigla ang awit ng mga ibon. Bughaw ang kabundukan. Subalit ang kagandahan ng umaga ay hindi nakasiya sa Datu.Wala siyang madamang kaligayahan sa lahat ng namamalas.Malungkot na nakapanungaw ang Datu.Nakatuon ang ma paningin sa sa bughaw na kabundukan. Nakakunot ang noo at tikom ang mga labi. Nagbuntong-hininga nang malalim."Malungkot na naman kayo, mahal na Datu," narinig niya sa may likuran. Bumaling ang Datu. Nagtanong ang mga mata ni Tandang Limay. Isa ito sa bumubuo sa "Konseho ng Matanda.""Ikaw pala. Nalulungkot nga ako, Tandang Limay. Naalaala ko ang aking kabataan," at nagbuntung-hininga muli. Humawak siya sa palababahan ng bintana."Nakita mo ba ang bundok na iyon?" nagtaas ng paningin ang Datu."Oo, aking Datu, ngunit ano ang kinalaman niyon sa inyong kalungkutan?" tanong ni Tandang Limay. Napag-usapan na ng "Matatanda" ang napapansin nilang pagkamalungkutin ng Datu. Siya nga ang naatasang magsiyasat tungkol dito."Doon ako sa mga bundok na iyon laging nangangaso. Natatandaan mo marahil na malimit akong mag-uwi ng baboy-ramo at usa sa aking ama at mahal ko sa buhay.""Opo, Kayo mahal na Datu ang kinikilalang pinakamagaling sa pana noon. Napabantog sa ibang kaharian ang inyong katangian sa pangangaso," sang-ayon ni Tandang Limay."Iyan ang suliranin ko ngayon. Para bang gusting-gusto kong magawa uli ang mga bagay na iyon, ngunit napakatanda ko na upang pagbalikan ang kabundukang iyon. Napakalayo na ang mga pook na iyon para sa mahina kong katawan," at muling nagbuntung-hininga ang Datu."Hindi na nga ninyo makakayanan ang maglakbay nang malayo. Ngunit maaari naman kayong magkaroon ng ibang libangan," pasimula ni Tandang Limay."Bahagi na ng aking buhay ang pangangaso. Hindi na rin ako makadarama ng kasiyahan kung iba ang aking magiging aliwan," malungkot na umiling ang Datu.Naging usap-usapan sa buong kaharian ang suliranin ng Datu. Nabalita rin sa ilang bayan ang pagkamalungkutin ng pinuno ng Masinlok.Makalipas ang ilang araw, dumating sa palasyo ang isang salamangkero. Matanda na siya at mabalasik ang mukha. Malaki ang paghahangad niya sa kamay ni Prinsesa Alindaya, prinsesa ng Masinlok ngunit malaki rin ang pag-ayaw nito sa kanya.Nagbigay ng kaukulang paggalang ang panauhin.May magandang panukala ako tungkol sa inyong suliranin kung inyong mamarapatin, mahal na Datu," saad ng salamangkero."Sabihin mo at handa akong magbayad sa inyong kapaguran," turing ng Datu."Magpapatubo ako ng isang bundok sa kapatagan ng Masinlok na malapit sa inyong palasyo para sa inyong pangangaso ipakasal lamang ninyo sa akin si Prinsesa Alindaya," pahayag ng panauhin."Kung matutupad mo ang iyong sinabi ay ibibigay ko sa iyo ang kamay ng aking anak," mabilis na pasiya ng Datu.Madaling kumuha ng isang maliit na batumbuhay ang salamangkero. Ito'y parang isang batong mutya. Itinanim niya itong tila isang binhin ng halaman. Biglang-biglang sumipot sa pinagtamnan ang isang maliit na puno. Tumaas nang tumaas iyon. Lumaki nang lumaki hanggang sa maging isang bundok."Aba, anong laking bundok! Di ba iyan tumubo sa itinanim na batong mutya ng salamangkero?" paksa ng usapan ng mga tao.Samantala sa palasyo, iniluhang gayon na lamang ni Prinsesa Alindaya ang naging pasiya ng ama. Ipinagdamdam niya nang labis na tila siya ay kalakal na ipinagpalit lamang sa isang bundok. At sa lalaki pa naming kanyang kinamumuhian. Laging lumuluha ang magandang prinsesa. Nagkaroon siya ng karamdaman. Naging malubha ang kanyang sakit. Dumating ang araw na itinakda ng Datu sa pagkuha sa kanya ng salamangkero."Ikinalulungkot ko na hindi ko mapasasama sa iyo ang aking anak. May sakit ang mahal na prinsesa. Magbalik ka sa ibang araw," saad ng Datu sa salamangkero.Umuwing masamang-masama ang loob ng matanda. Galit nag alit siya sa Datu. Sinapantaha niyang gusto na nitong sumira sa usapan. Nagulong gayon na lamang ang kanyang loob. Lagi niyang naiisip si Prinsesa Alindaya at ang kanyang kabiguan. Hindi niya napansing palaki nang palaki ang bundok. Ito'y kanyang nakaligtaan."Mahal na Datu, halos natatakpan na po ng bundok ang buong kapatagan. Malapit na pong humangga ang bundok sa tabing-dagat. Wala na pong matitirhan ang mga tao," sumbong ng matatanda sa Datu."Hulihin ngayon din ang salamangkero. Putulan siya ng ulo. Lubhang nakapipinsala sa kaharian ang bundok na pinatubo niya," mabalasik na utos ng hari. Natakot siya sa maaring mangyari sa kaharian.Namatay ang salamangkero ngunit patuloy pa rin sa paglaki ang bundok. Araw-araw ay pataas ito nang pataas na lalong ikinabahala ng mga tao. Walang maisipang gawin ang Datu. Palubha nang palubha ang suliranin.Nakaabot ang balita hanggang sa malalayong kaharian. Nakarating iyon sa pandinig ni Prinsipe Malakas ng Pangasinan. Balita siya sa taglay na lakas at kabutihang loob. Agad siyang naglakbay patungong Masinlok. Humarap sa Datu ang matikas na prinsipe."Nakalaan sa inyo ang aking paglilikod, mahal na Datu," magalang na badya niya."Nakalaan akong magbigay ng kaukulang gantimpala. Humiling ka kahit anong bagay kapag nagtagumpay ka. Lunasan mo ang suliranin ng kaharian, Prinsipe ng Pangasinan," pahayag ng Datu."Wala po akong hinihintay na gantimpala, aking Datu. Tayo na sa labas."Si Alindaya na noo'y magaling na ay naganyak sa tinig ng panauhin. Sumilip siya sa siwang ng pintuan. Malakas na malakas ang pitlag ng puso ng dalaga.Nanaog ang Datu pati ang prinsipe. Madali nilang sinapit ang paanan ng bundok.Sa isang kisapmata, binunot ng prinsipe ang bundok. Parang pagbunot lamang ng isang maliit na punong-kahoy. At sa isang iglap din, ipinatong niya iyon sa kanyang likod na walang iniwan sa pagbalikat ng tinudlang baboy-ramo. Mabilis din siyang humakbang na papalayo at ihinagis ang bundok sa lugal na kinaroroonan nito ngayon.Bumalik ang prinsipe at ang Datu sa palasyo sa gitna ng pagbubunying mga tao. Galak na galak ang kaharian. Pagdating sa palasyo, niyakap ng Datu ang prinsipe. Iniutos niya ang malaking pagdiriwang para sa karangalan ng prinsipe noon ding gabing iyon.Gabi ng kasiyahan, nagsasayaw noon ang prinsesa pagkat nahilingan ng amang Datu. Walang alis ang tingin ng prinsipe sa magandang mananayaw. Nabatubalani siya ng magandang prinsesa. Walang humpay ang palakpak ng prinsipe matapos ang pagsasayaw nito.Kiming umupo ang prinsesa sa tabi ng Datu. Siya'y tahimik na nakatungo."Ang aking anak, si Prinsesa Alindaya, mahal na prinsipe, nakangiting pagpapakilala ng Datu. Yumukod ang prinsipe at ang prinsesa nama'y nag-ukol ng matamis na ngiti.Walang alis ang paningin ni Prinsipe Malakas sa dalaga. Hindi matagalan ng prinsesa ang kabigha-bighaning titig ng prinsipe."May sasabihin ka, Prinsipe Malakas?" tanong ng hari upang basagin ang katahimikan."Hinihingi ko ang inyong pahintulot na makausap ko ang mahal na prinsesa, mahal na Datu," ang hiling ng prinsipe."Higit pa sa riyan ang maibibigay ko," sang-ayon ng Datu.Hindi nagtagal at nasaksihan sa Masinlok ang marangyang kasal nina Prinsesa Alindaya at Prinsipe ng Pangasinan. Nagsaya ang kaharian sa loob ng anim na araw.Samantala, ang guwang na nilikha ng pagkabunot sa bundok ay napuno ng tubig ito'y naging isang lawa.Naging maganda at matulain ang lawang ito na tinawag ng mga tao na "Lawa ni Alindaya" sapagkat nagpapagunita ng kagandahan ng prinsesa at ng pag-ibig niyang siyang dahilan ng pagkakaron ng Bundok na Pinatubo

Ano ang alamat ng bundok pinto?

ALAMAT NG BULKANG PINATUBO Masagana ang Kahariang Masinlok. Magandang maganda noon ang umaga. Maningning ang sikat ng araw .Sariwa ang hanging amihan. Lunti ang mga halaman sapaligid. Masigla ang awit ng mga ibon. Bughaw ang kabundukan. Subalit ang kagandahan ng umaga ay Hindi nakasiya sa Datu.Wala siyang madamang kaligayahan sa lahat ng namamalas. Malungkot na nakapanungaw ang Datu.Nakatuon ang ma paningin sa sa bughaw na kabundukan. Nakakunot ang noo at tikom ang mga labi. Nagbuntong-hininga nang malalim. "Malungkot na naman kayo, mahal na Datu," narinig niya sa may likuran. Bumaling ang Datu. Nagtanong ang mga mata ni Tandang Limay. Isa ito sa bumubuo sa "Konseho ng Matanda." "Ikaw pala. Nalulungkot nga ako, Tandang Limay. Naalaala ko ang aking kabataan," at nagbuntung-hininga muli. Humawak siya sa palababahan ng bintana. "Nakita mo ba ang bundok na iyon?" nagtaas ng paningin ang Datu. "Oo, aking Datu, ngunit ano ang kinalaman niyon sa inyong kalungkutan?" tanong ni Tandang Limay. Napag-usapan na ng "Matatanda" ang napapansin nilang pagkamalungkutin ng Datu. Siya nga ang naatasang magsiyasat tungkol dito. "Doon ako sa mga bundok na iyon laging nangangaso. Natatandaan mo marahil na malimit akong mag-uwi ng baboy-ramo at usa sa aking ama at mahal ko sa buhay." "Opo, Kayo mahal na Datu ang kinikilalang pinakamagaling sa pana noon. Napabantog sa ibang kaharian ang inyong katangian sa pangangaso," sang-ayon ni Tandang Limay. "Iyan ang suliranin ko ngayon. Para bang gusting-gusto kong magawa uli ang mga bagay na iyon, ngunit napakatanda ko na upang pagbalikan ang kabundukang iyon. Napakalayo na ang mga pook na iyon para sa mahina kong katawan," at muling nagbuntung-hininga ang Datu. "Hindi na nga ninyo makakayanan ang maglakbay nang malayo. Ngunit maaari naman kayong magkaroon ng ibang libangan," pasimula ni Tandang Limay. "Bahagi na ng aking buhay ang pangangaso. Hindi na rin ako makadarama ng kasiyahan kung iba ang aking magiging aliwan," malungkot na umiling ang Datu. Naging usap-usapan sa buong kaharian ang suliranin ng Datu. Nabalita rin sa ilang bayan ang pagkamalungkutin ng pinuno ng Masinlok. Makalipas ang ilang araw, dumating sa palasyo ang isang salamangkero. Matanda na siya at mabalasik ang mukha. Malaki ang paghahangad niya sa kamay ni Prinsesa Alindaya, prinsesa ng Masinlok ngunit malaki rin ang pag-ayaw nito sa kanya. Nagbigay ng kaukulang paggalang ang panauhin. May magandang panukala ako tungkol sa inyong suliranin kung inyong mamarapatin, mahal na Datu," saad ng salamangkero. "Sabihin mo at handa akong magbayad sa inyong kapaguran," turing ng Datu. "Magpapatubo ako ng isang bundok sa kapatagan ng Masinlok na malapit sa inyong palasyo para sa inyong pangangaso ipakasal lamang ninyo sa akin si Prinsesa Alindaya," pahayag ng panauhin. "Kung matutupad mo ang iyong sinabi ay ibibigay ko sa iyo ang kamay ng aking anak," mabilis na pasiya ng Datu. Madaling kumuha ng isang maliit na batumbuhay ang salamangkero. Ito'y parang isang batong mutya. Itinanim niya itong tila isang binhin ng halaman. Biglang-biglang sumipot sa pinagtamnan ang isang maliit na puno. Tumaas nang tumaas iyon. Lumaki nang lumaki hanggang sa maging isang bundok. "Aba, anong laking bundok! Di ba iyan tumubo sa itinanim na batong mutya ng salamangkero?" paksa ng usapan ng mga Tao. Samantala sa palasyo, iniluhang gayon na lamang ni Prinsesa Alindaya ang naging pasiya ng ama. Ipinagdamdam niya nang labis na tila siya ay kalakal na ipinagpalit lamang sa isang bundok. At sa lalaki pa naming kanyang kinamumuhian. Laging lumuluha ang magandang prinsesa. Nagkaroon siya ng karamdaman. Naging malubha ang kanyang sakit. Dumating ang araw na itinakda ng Datu sa pagkuha sa kanya ng salamangkero. "Ikinalulungkot ko na Hindi ko mapasasama sa iyo ang aking anak. May sakit ang mahal na prinsesa. Magbalik ka sa ibang araw," saad ng Datu sa salamangkero. Umuwing masamang-masama ang loob ng matanda. Galit nag alit siya sa Datu. Sinapantaha niyang gusto na nitong sumira sa usapan. Nagulong gayon na lamang ang kanyang loob. Lagi niyang naiisip si Prinsesa Alindaya at ang kanyang kabiguan. Hindi niya napansing palaki nang palaki ang bundok. Ito'y kanyang nakaligtaan. "Mahal na Datu, halos natatakpan na po ng bundok ang buong kapatagan. Malapit na pong humangga ang bundok sa tabing-dagat. Wala na pong matitirhan ang mga Tao," sumbong ng matatanda sa Datu. "Hulihin ngayon din ang salamangkero. Putulan siya ng ulo. Lubhang nakapipinsala sa kaharian ang bundok na Pinatubo niya," mabalasik na utos ng hari. Natakot siya sa maaring mangyari sa kaharian. Namatay ang salamangkero ngunit patuloy pa rin sa paglaki ang bundok. Araw-araw ay pataas ito nang pataas na lalong ikinabahala ng mga Tao. Walang maisipang gawin ang Datu. Palubha nang palubha ang suliranin. Nakaabot ang balita hanggang sa malalayong kaharian. Nakarating iyon sa pandinig ni Prinsipe Malakas ng Pangasinan. Balita siya sa taglay na lakas at kabutihang loob. Agad siyang naglakbay patungong Masinlok. Humarap sa Datu ang matikas na prinsipe. "Nakalaan sa inyo ang aking paglilikod, mahal na Datu," magalang na badya niya. "Nakalaan akong magbigay ng kaukulang gantimpala. Humiling ka kahit anong bagay kapag nagtagumpay ka. Lunasan mo ang suliranin ng kaharian, Prinsipe ng Pangasinan," pahayag ng Datu. "Wala po akong hinihintay na gantimpala, aking Datu. Tayo na sa labas." Si Alindaya na noo'y magaling na ay naganyak sa tinig ng panauhin. Sumilip siya sa siwang ng pintuan. Malakas na malakas ang pitlag ng puso ng dalaga. Nanaog ang Datu pati ang prinsipe. Madali nilang sinapit ang paanan ng bundok. Sa isang kisapmata, binunot ng prinsipe ang bundok. Parang pagbunot lamang ng isang maliit na punong-kahoy. At sa isang iglap din, ipinatong niya iyon sa kanyang likod na walang iniwan sa pagbalikat ng tinudlang baboy-ramo. Mabilis din siyang humakbang na papalayo at ihinagis ang bundok sa lugal na kinaroroonan nito ngayon. Bumalik ang prinsipe at ang Datu sa palasyo sa gitna ng pagbubunying mga Tao. Galak na galak ang kaharian. Pagdating sa palasyo, niyakap ng Datu ang prinsipe. Iniutos niya ang malaking pagdiriwang para sa karangalan ng prinsipe noon ding gabing iyon. Gabi ng kasiyahan, nagsasayaw noon ang prinsesa pagkat nahilingan ng amang Datu. Walang alis ang tingin ng prinsipe sa magandang mananayaw. Nabatubalani siya ng magandang prinsesa. Walang humpay ang palakpak ng prinsipe matapos ang pagsasayaw nito. Kiming umupo ang prinsesa sa tabi ng Datu. Siya'y tahimik na nakatungo. "Ang aking anak, si Prinsesa Alindaya, mahal na prinsipe, nakangiting pagpapakilala ng Datu. Yumukod ang prinsipe at ang prinsesa nama'y nag-ukol ng matamis na ngiti. Walang alis ang paningin ni Prinsipe Malakas sa dalaga. Hindi matagalan ng prinsesa ang kabigha-bighaning titig ng prinsipe. "May sasabihin ka, Prinsipe Malakas?" tanong ng hari upang basagin ang katahimikan. "Hinihingi ko ang inyong pahintulot na makausap ko ang mahal na prinsesa, mahal na Datu," ang hiling ng prinsipe. "Higit pa sa riyan ang maibibigay ko," sang-ayon ng Datu. Hindi nagtagal at nasaksihan sa Masinlok ang marangyang kasal Nina Prinsesa Alindaya at Prinsipe ng Pangasinan. Nagsaya ang kaharian sa loob ng anim na araw. Samantala, ang guwang na nilikha ng pagkabunot sa bundok ay napuno ng tubig ito'y naging isang lawa. Naging maganda at matulain ang lawang ito na tinawag ng mga Tao na "Lawa ni Alindaya" sapagkat nagpapagunita ng kagandahan ng prinsesa at ng pag-ibig niyang siyang dahilan ng pagkakaron ng Bundok na Pinatubo. Answered by : Jason Phillip J. Ching

Buod ng kwentong Hudhud at alim?

Ang Hudhud at Alim ay isang epiko ng mga Ifugao na kwento ng kagitingan at pagmamahal. Nilalaman nito ang mga pakikibaka ng mga bayani, tulad nina Aliguyon at Pumbakhayon, laban sa mga kaaway. Isinalaysay rin nito ang mga mahahalagang aral at tradisyon ng tribong Ifugao.

Tagalog version of biag ni lam ang?

Ang Biag ni Lam-ang ay kwento ng isang hindi pangkaraniwang bata na nagsalita agad nuong siya ay ipinanganak at sinabi pa niya na dapat ay Lam-ang ang ipangalan sa kanya. Ang kanyang ama ay umalis upang kalabanin ang mga Ifugao. Hindi na nakabalik si Don Juan kaya ipinagpasya ni Lam-ang hanapin siya. Hindi naging madali ang paghahanap niya sa kanyang ama na pinatay na pala ng mga kaaway nila. Lumaban si Lam-ang sa mga ito. Sa kanyang paglalakbay nakilala niya si Ines at naging kabiyak niya ito. Ayaw ng mga magulang ni Ines kay Lam-ang subalit pinakitaan nya ito ng kababalaghan kaya't pumayag na rin silang makasal ang dalawa. Sa kanilang kasal, dapat lumangoy si Lam-ang sa ilog subalit, eksakto sa bunganga ng monster sya napunta. Tumilaok ang kanyang manok at kumahol ang kanyang aso kaya't ang mga buto niya ay nabuo at nabuhay siyang muli. Diyan siya ng kanyang asawa pati ng manok at aso niya ay nabuhay ng maligaya.