Analysis of rizal's life

Answer 1

Ilang daang taon na ang lumipas nang mabuhay si Rizal sa daigdig na ito, subalit hanggang ngayon wala pa ring kasiguraduhan ang lahat ng Pilipino sa kanyang pagkatao. Marami pa rin ang nagtatanong, kung ano nga ba ang ating pambansang bayani? Ayaw niya nga ba ng rebolusyon at nanatili siyang naniwalang "the pen is mightier than the sword"?

Mahirap ikulong ang isang tulad ni Rizal sa iisang kategorya lamang. Depende sa bumabasa sa kanyang pagkatao, marami ang punto de vistang lalabas, marami ang maggigiit, at mas marami din naman ang magbibigay sintensya sa kani-kanilang haka-haka. Tulad na lamang ni Agoncillo, aniya, ang gaya daw ni Rizal ay "Reformist middle class intellectuals called ilustrados & the true revolutionaries were the masses"; at ayon naman kay Renato Constantino, "the illustrados provide the masses the ideology of European liberalism".

Ang papel na ito ay susubukang basahin si Rizal sa pamamagitan ng dalawang libro: ang "A Nation Aborted" ni Floro Quibuyen at ang "Rules for Radical" ni Saul Alinsky. Sa unang libro, ipapakita ang tantiya ni Quibuyen kay Rizal, na ayon sa kanya, si Rizal ay isang radikal, anti-statist, at hindi basta repormista lamang. Susubukan naman naming sukatin ang mga pahayag na ito gamit ang 'rules for radical' ni Alinsky.

Quibuyen: Radikal si Rizal

Paano nasabi ni Quibuyen na radikal nga si Rizal? Una, tignan muna natin kung ano ang mithiin ni Rizal: isang bayan na buo, ethical community, a nation without borders. Pero upang makamit ito, hindi kinakailangan ng dahasna kung saan ang mga alipin ng kasalukuyan ay magiging tirano ng kinabukasan. Matatandaan na sinabi ito ni Jose Rizal kay Dr. Pio Valenzuela nang dalawin siya nito noong siyang NASA Dapitan. Aniya, hindi pa iyan ang sagot sa ating problema, dahil hindi pa kayo handa - kailangan ninyo ng armas upang lumaban at kailangan ng kahandaan sa anumang pakikipaglaban. Mula rito, mahihinuha natin na hindi sa ayaw ni Rizal sa rebolusyon, hindi dahil sa sinabi niya na ayaw niya ng dahas ay ayaw na niya sa rebolusyon. Ayaw niya na maglunsad sa rebolusyon nang hindi pa handa. Malaki ang pagkakaiba ng dalawang bagay na ito, at kung ating iisipin, kung talagang ayaw ni Rizal sa rebolusyon, bakit niya papayuhan si Valenzuela tungkol sa magagawa nila upang paunlarin ang binabalak nilang rebolusyon? At kung ating papansinin, ang tema na pumapaimbulog sa kabuuan ng Noli at El Fili ay ang kaisipan na ang mga taong pinagkaitan ng lahat at pinagmamalupitan pa ng labis ay maaaring magkawatak-watak at tuluyang mapipi ng lipunan, subalit kung nanaisin maaari silang magsama-sama sa pakikibaka nang sa ganoon ay mabuo ang isang nasyon na kikilalanin nating sariling atin.

Sa buhay naman ni Rizal makikita natin ang kanyang panindigan tungkol sa rebolusyon noong 1887 hanggang 1888, nang umusad na ang kaso sa Hacienda ng mga Mercado (Rizal) sa Calamba. Sa kanilang alitan ni del Pilar, lumilitaw na nanalig si Rizal na makakapit ng Pilipinas ang independiyensiya sa pamamagitan ng mapayapang pakikibaka, ngunit isang malaking pagkakamali pa rin ang pangongolonya ng Espanya sa Pilipinas. At matapos nga ng insidenteng iyon, nagtayo si Rizal ng La Liga Filipina kasama si Andres Bonifacio - isang hayag na rebolusyonaryo (batay sa kung ano ang pagpapakahulugan ng nakararami sa kung ano ang isang rebolusyonaryo). At dahil nga sa Calamba Hacienda Case, pinatunayan ni Buencamino (dating legal counsel nila Rizal) na tinutulak daw ni Jose Rizal ang mga tao sa rebolusyon nang himukin ni Rizal ang mga kasama na huwag magbayad ng renta sa lupa sa mga kinauukulan. At ayon kay Quibuyen, sa pagkakataong ito umiigting ang pagiging radical-separatist ni Rizal.

Sa sulat naman ni Rizal kay Blumentritt, malinaw niyang ipinahayag dito na ang pagiging kolonya ng Pilipinas (at pananatili nito sa ganitong kalagayan) ay nakasasama sa Bayan. At kung matatandaan rin, sa kanyang sulatin na The Indolence of the Filipino People, sinabi niyang ang katamaran at kabobohan na ibinibintang sa mga Pilipino ay mauugat sa maling pamamalakad sa bansa ng mga kolonyalista.

Answer 2

Jose Rizal was a Filipino nationalist, author, and revolutionary who played a key role in the fight against Spanish colonization in the Philippines. He is best known for his writings, including "Noli Me Tangere" and "El Filibusterismo," which exposed the abuses of the Spanish colonial regime. Rizal's execution in 1896 sparked further calls for independence and is seen as a pivotal moment in Philippine history.