Ano ang kinahuhumalingan ng mga kabataan sa ngayon?
Noon, ngayon, ano nga ba ang pinagkaiba? Anu-ano nga ba ang
nabago ng panahon? Mula sa teknolohiya hanggang sa mga tao lalo na
sa kabataan. Sino nga ba ang magwawagi sa bawat umaasa?
Balikan at sariwain ang isipan patungong panahon ng noon. Mga
kabataan raw noon ay ika nga katipunero't katipunera. Ipinaglalaban
ang tama. Ipinagtatanggol ang bansa para sa kalayaan. Mga munting
Jose Rizal at mga munting Maria Clara. Sumusunod sa bawat yapak ng
kanilang mga iniidolo. Ika nga tama ang winika ni Jose Rizal ang
mga kabataan ang siyang pag-aasa ng bayan. Sinisimulan sa bahay ang
pagiging tunay na Pilipino. Mano dito, mano doon. Linis dito, linis
doon. Aral dito, aral doon. Lban para sa kalayaan, Laban para sa
kinabukasan. Waling iniisip kundi mapabuti ang sarili at ang
kinalakhang bayan. Handang magpakamatay anu mang mangyari. Respeto,
pagmamahal, dangal, prinsipyo, sipag, tapang at tiyaga ni minsa'y
di nawala. Maka-Diyos, laging binibigkas mga salita ng Diyos upang
tumulong para sa sarili at sa inang bayan.
Mula sa noon patungong ngayon sabay-sabay natin siyasatin, mga
kabataan mula sa ngayon. Mga kabataan raw ngayon Hindi raw mabasa,
ni Hindi mapaliwanag ang nilalaman ng bawat puso't isipan. May
nagsasabing waling nagbago, may nagsasabing walangnabago. Nasaan na
raw ang mga munting Jose Rizal at mga munting Maria Clara? Tulauyan
na bang binura ng tadhana? Sumabay sa ihip ng hangin? Nawala na ba
ang pinagiingatang dyamante ng bansa? Nawala ang respeto, nawala
ang tiyaga, sipag, angking talino, dignidada, at mas lalo ang
pagmamahal sa bayan. Tuluyan nahigop ng makabagong teknolohiya.
Nasilaw sa makikislap na pera. Nagsilipana patungong Amerika. Pati
pangarap at isipan tuluyang hinila patungong ibang bansa. Hangad
kayamanan't salapi na pinahahalagahan ng bawat nilalang. Di na ba
inisip ang bayan? Wala na bang natitirang pagmamahal/ pano na ang
mga susunod na bata mas iiba nang iiba ang takbo ng pag-iisip?
Sinong mamumuno, malulunod ang isipan sa impluwensya ng
panahon.
Di nais sirain ang reputasyon't paninindigan't isip ng mga bata
at matatanda ng ngayon. Nais lang mabago ang pananaw ng bawat bata
na susunod sa amin. Base lamang ito sa aking mga maling natatanaw
na nais iwasto. Para sa kinabukasan't ligaya ng bawat bata. Ako'y
isang batang ngayon naghihimagsik at humihiyaw na tumututol at
humihingi ng tulong. Ako'y bagot na bagot, inip na inip sa takbo ng
buhay dito sa daigdig. Mas maswerte nga ngayon dahil mas magaan ang
buhay pero mas gugustuhin pang tumira sa tahimik na noon.
Kayo saan ba kayo, Kabataan noon o ngayon?
