Theory of Lemurian Origin of the Philippines?

Answer 1

Ang Alamat ni Bernardo Carpio

A Philippine Legendary Hero

A Filipino folklore by KATIG.COM

Nuong panahon nang ang Pilipinas ay nasasakop pa ng mga Kastila ay

mayruong mag-asawang naninirahan sa paanan ng bundok ng San Mateo,

Rizal. Ang mag-asawa ay mahirap lang subali't sila ay mabait, masipag,

matulungin, at makadiyos. Sa mahabang panahon nang kanilang

pagsasama ay hindi sila agad nagkaanak. Ganun pa man sila ay

masaya sa kanilang buhay at matulungin sa kapwa lalu na tulad nilang

naghihirap, at sa mga may sakit. Ang mga bata sa kanilang pook ay

inaaruga nilang parang mga tunay na anak habang patuloy silang

umaasa na balang araw ay magkakaruon din sila ng sariling anak.

Dahil sa kanilang ipinamalas na kabutihan, pagtitiis, at pananalig ay

kinaawaan din sila ni Bathala at dininig ang kanilang panalangin na

magkaruon ng sariling anak. Sa wakas ay biniyayaan sila ng isang

malusog na sanggol na lalaki. Bukod duon, biniyayaan din ni Bathala ang

sanggol ng pambihirang lakas at kisig simbolo ng lakas ng pananalig at

kagandahang loob na ipinamalas ng kanyang mga magulang.

Maliit pa lang ay kinakitaan na si Bernardo ng pambihirang lakas at kisig.

Ilang linggo pa lang mula nang siya'y ipinapanganak ay nagagawa na

niyang dumapa at gumapang mag-isa kaya minsan ay muntik na siyang

mahulog sa hagdanan ng kanilang munting kubo kundi naagapan ng

isang kastilang pari na nuon ay dumadalaw sa kanilang pook upang

magturo ng Kristiyanismo.

Sa suhestiyon ng kastilang pari na humanga sa lakas at kisig ng sanggol,

siya ay pinangalanang Bernardo Carpio ng kanyang mga magulang.

Hinango ang kanyang pangalan kay Bernardo de Carpio, isang

matapang, bantog, makisig, at maalamat na mandirigma sa bansang

Espanya. Eto ay parang nagbabadya sa magiging maalamat ding buhay

ni Bernardo Carpio sa Pilipinas.

Habang lumalaki ay lalung nagiging kagila-gilalas ang pambihirang

lakas ni Bernardo. Mahigit isang taon pa lang ay nagagawa niyang

bunutin ang mga pako sa kanilang sahig sa kanyang paglalaro. At kapag

isinasama siya ng ama sa pangangaso ay parang walang anuman na

binubunot ni Bernardo ang ilang mga puno upang makagawa ng daanan

sa masukal na kagubatan ng San Mateo.

Tulad ng kanyang mga magulang si Bernardo ay lumaking mabait,

matulungin, at matatag ang loob. Minsan sa kanyang pamamasyal sa

gubat, ay may natanaw siyang kabayo na nahulog sa bangin at napilay.

Agad na nilusong ni Bernardo ang bangin upang sagipin at tulungan ang

kabayo. Parang walang anuman na pinasan at iniahon niya ang kabayo

sa bangin at dinala sa kanilang bahay upang gamutin at alagaan.

Sa kanyang pag-aalaga, ang bahagi ng enerhiya ni Bernardo ay dumaloy

mula sa kanyang mga kamay at bumahagi sa kabayo na naging dahilan

upang mabilis etong gumaling at nagsimulang nagpamalas din ng

pambihirang lakas at bilis. Dahil sa tanglay na lakas at bilis ang kabayo

ay tinawag niyang si Hagibis at mula nuon si Bernardo at si Hagibis ay

laging magkasama sa pamamasyal sa kabundukan ng San Mateo.

Samantala, ang pagmamalupit at paninikil ng mga Kastila sa mga

karapatan at kalayaan ng mga Pilipino ay lalung nag-ibayo. Mapagtiis

man ang mga Pilipino ay dumating din ang panahon na hindi na nila

matanggap ang pang-aapi ng mga dayuhan. Ang mga kalalakihan ay

nagsimulang magpulong-pulong at bumuo ng mga pangkat sa

hangaring ipaglaban ang karapatan at kalayaan ng mga Pilipino. Dahil sa

kanyang taglay na pambihirang lakas at pagiging makabayan ay napili si

Bernardo na namuno sa namimintong himagsikan laban sa mga Kastila.

Nang makarating sa kanilang kaalaman ang nagbabantang himaksikan

ng mga Pilipino, lalu na nang mapag-alaman nilang si Bernardo ang

napipisil na mamuno, ay labis na ikinabahala eto g mga Kastila. Dahil sa

pambihirang lakas at tapang na taglay nito ay alam nilang mahihirapan

silang igupo ang anumang himagsikan at malamang na magtagumpay

pa eto.

Dahil sa kanyang matatag na pamumuno at pambihirang lakas ay

nabahala ang mga kastila sa magagawa ni Bernardo upang maging

matagumpay ang himaksikan laban sa mga mananakop. Dahil dito ay

gumawa ng patibong ang mga kastila. Diumano ay inanyayahan nila si

Bernardo sa isang pagpupulong upang diumano ay dinggin ang

karaingan ng mga Pilipino subalit eto ay bitag lamang upang sa tulong

ng isang engkanto ay maipit sa nag-uuntugang bato at hindi na

makapamuno sa himagsikan.

Lihim sa mga mamamayan, nuong panahon na iyon, ang mga Kastila ay

may nahuling isang engkantado na kasalukuyan nilang isinasailalim sa

eksorsismo (exorcism), isang pamamaraan ng simbahan upang

sugpuin ang masamang ispiritu na sumapi sa katawan ng engkantado.

Dahil sa takot na magtagumpay ang himagsikan sa pamumuno ni

Bernardo ay nakipagkasundo ang mga paring Kastila sa ispiritu na

sumapi sa engkantado na ititigil nila ang eksorsismo (exorcism) kung

tutulungan sila nito na masupil si Bernardo. Sa paniniwala ng mga

Kastila, ang pambihirang lakas ni Bernardo ay matatapatan lamang ng

agimat na taglay ng engkantado.

Hindi nag-aksaya nang panahon ang mga Kastila. Agad nilang

inanyayahan si Bernardo sa isang pagpupulong upang diumano ay

dinggin ang karaingan ng mga Pilipino. Subali't sila ay may nakahandang

bitag kay Bernardo. Sa pagdaraanan patungo sa isang yungib ay

naghihintay ang engkantado na nagtatago sa likuran ng magkaparis na

naglalakihang bato. Pagdaan ni Bernardo ay ginamit ng engkantado ang

kanyang agimat upang pag-umpugin nito ang naglalakihang bato sa

pagnanais na ipitin at patayin si Bernardo.

Dahil sa pagkabigla ni Bernardo ay hindi siya nakaiwas at unti-unting

siyang naipit ng nag-uuntugang bato. Ginamit niya ang kanyang lakas

upang pigilan ang mga bato subalit ang kanyang lakas ay may katapat na

lakas na nagmumula sa agimat ng engkantado.

Nang hindi bumalik si Bernardo kay Hagibis na naghihintay sa may

paanan ng yungib ay naramdaman nitong may masamang nangyayari

kay Bernardo. Mabilis na bumalik si Hagibis sa kapatagan upang

humingi ng tulong sa mga mamamayan subali't natagalan bago

naunawaan ng mga tao ang ibig sabihin ng mga halinghing at pag-

aalma ng kabayo. Sa bandang huli nang mapansin nila ang pagkawala

ni Bernardo ay naisipan ng ilang kalalakihan na sundan si Hagibis dahil

lagi silang magkasama.

Dinala ni Hagibis ang mga kalalakihan sa paanan ng yungib at tinangka

nila etong pasukin. Subalit nang sila ay papalapit na ay sinalubong sila

ng nagbabagsakang mga bato na ikinasugat at ikinapilay ng ilang

kalalakihan. Natanaw nila ang malalaking nag-uumpugang mga bato at

nuon ay napagtanto nila na ang yungib ay pinagpupugaran ng

engkantado. Sila ay nangatakot at bumalik sa kapatagan ng hindi nakita

si Bernardo.

Mabilis na kumalat ang haka-haka na si Bernardo ay naiipit ng nag-

uumpugang bato at tuwing nagpipilit siyang kumawala ay nagiging sanhi

eto ng paglindol sa kabundukan ng San Mateo.

Ang pagkawala ni Bernardo ay naging malaking dagok sa namumuong

himagsikan ng mga Pilipino dahil sa pagkawala ng isang malakas at

matapang na pinuno. Lumipas pa ang ilang taon bago muling nabuo ang

loob ng mga Pilipino na ituloy ang pakikipaglaban sa mga Kastila.

Taung 1895 nang muling magpulong ang mga kalalakihan sa yungib ng

Pamitinan at duon, sa karangalan ni Bernardo Carpio, ay ginawa nila ang

unang sigaw ng himagsikan laban sa mga Kastila