Mayroong 15 katinig sa alpabetong Filipino: B, D, G, H, K, L, M, N, Ng, P, R, S, T, W, Y.
21 16 na Katinig (b, k, d, g, h, l, m, n, ng, p, r, s, t, w, y, ‘) maaari ding " ? " ang " ' " 5 na Patinig (a, e, i, o, u)
siguro sau 1000
Ang lumang alpabetong Pilipino, na kilala rin bilang abakada, ay may 20 titik. Kasama dito ang mga patinig na a, e, i, o, u at mga katinig na b, k, d, g, l, m, n, ng, p, r, s, t, w, at y. Ang sistemang ito ay mas simple kumpara sa modernong alpabetong Filipino na may kabuuang 28 titik.
Sa wikang Filipino, may kabuuang 42 ponema. Ito ay binubuo ng 20 patinig at 22 katinig. Ang mga ponemang ito ay mahalaga sa pagbuo ng mga salita at sa tamang pagbigkas ng mga ito.
Ang alpabetong Filipino ay binubuo ng 28 na letra. Ilan sa mga halimbawa ng salita ay "bahay," "puso," "araw," at "kaibigan." Ang mga salitang ito ay nagpapakita ng iba't ibang aspeto ng kultura at buhay sa Pilipinas. Ang paggamit ng alpabetong ito ay mahalaga sa pagpapahayag at komunikasyon sa wikang Filipino.
Mayroong 14 patinig sa alibata. Ang mga patinig ay "a, e, i, o, u" at ang kanilang kasalukuyang "ng" at "y" gayundin ang "w" bilang ginagamit na patinig.
700
20
Ang kambal katinig ay mga magkasunod na katinig na bumubuo ng isang tunog. Ilan sa mga halimbawa nito ay "ng" sa salitang "ngiti," "nk" sa "sangkot," at "mp" sa "lampas." Ang mga kambal katinig ay karaniwang makikita sa mga salitang may salitang-ugat at mga panlapi.
Sa wikang Filipino, mayroong tatlong pangunahing diptonggo: "ay," "aw," at "uy." Ang mga diptonggong ito ay binubuo ng isang patinig at isang malapatinig na magkakasunod. Karaniwan silang matatagpuan sa mga salita at ginagamit upang lumikha ng mga tunog na mas makulay at mas madaling bigkasin. Halimbawa, sa salitang "buhay" at "sawimpalad" ay makikita ang mga diptonggo.
Ilan