What is a summary of tuwaang in English?

Answer 1

Tuwaang

(English version of a Bagobo epic)

Tuwaang received a message of invitation from the wind saying that he should attend the long waited wedding of the Dalaga ng Monawon.

Don't go, Tuwaang, his aunt warned him. I feel that something wrong is going to happen to you there.

Don't worry, tiyang. I can take care of myself! he said firmly, determined to go.

You don't understand me, Tuwaang.

I'm not afraid of anything, tiyang. Right now, all I ever want is to have a glimpse of the beauty of the Dalaga ng Monawon.

Tuwaang just shrugged his shoulder and did not listen to his aunt. He insists to go and prepared to attend the grand wedding. He wore the clothes the goddesses made for him. He got the heart-shaped basket that could make the lightning move. He took along with him his sharp spear and shield and the long knife. He rode in the lightning and he soon reached the beautiful boundless plain of Kawkawangan. There, he found a gungutan, a bright colored bird that could talk. The bird wanted to go with him to the grand wedding so he took it along with him. When they reached the town of Monawon, they were politely let into the hall where the wedding would take place.

The guests started coming one by one. First to come was the young Binata ng Panayangan, then the charming Binata ng Sumisikat na Araw. Last to come was the groom, the Binata ng Sakadna who was with his one hundred well trained men. As soon as he arrived, the groom ordered all his men to drive away the guests who should not be there or those uninvited guests. Insulted, Tuwaang told the groom that they, the guests were all pulang dahon, which meant heroes. In short time, the ceremony started with the guests being offered several precious things that they should top with what they had. Two were left for the groom but the Binata ng Sakadna admitted that he didn't have a gold Flute and a gold guitar to top what were left. Tuwaang came to the quick rescue. With his mysterious breath, he produced a gold flute, guitar and gong.

The beautiful bride came out of her room and started offering a bowl containing nganga to every guest. Then she sat beside Tuwaang that put the groom in a very embarrassing situation. The groom felt insulted and degraded. He went out the hall and challenged Tuwaang to a fight.

The Bagobo tribe has an epic hero named Tuwaang (Tatuwang), Tuwaang was a brave and strong warrior with various powers. In one story, he rode a lightning to the land of Pinanggayungan and later, met the maiden of the Buhong Sky who was running away from the young man of Pangumanon: A giant with great vigor. Tuwaang and the giant fought but it was an even match. So the giant used his magical powers and threw a flaming bar at the hero. Entwining itself at Tuwaang, our hero escaped this ordeal and used his own magical ability to call the wind to fan the flames and let the giant be engulfed by the flames.

Answer 2

Buod_ng_Tuwaang_(Epiko_ng_Bagobo)">Buod ng Tuwaang (Epiko ng Bagobo)

Ang Tuwaang, epiko ng mga Bagobo, ay isang mahabang tula na nagsalaysay ng mga kabayanihan ni Tuwaang. Si Tuwaang ay siyang puno ng Kuaman. Balita siya sa katapangan, lakas at kakisigan. Isang Araw tumanggap si Tuwaang ng balita na may isang dilag na nagmula sa kalangitan ng Buhong na nakarating sa kaharian ni Batooy upang humingi ng tulong. Tinawagan ni Batooy si Tuwaang. Nagpaalam si Tuwaang sa kapatid niyang babae na kinagigiliwan iyong tawaging Bai, ibig niyang tulungan ang nasabing dalaga. Ayaw mang pumayag ni Bai sapagkat ang gagawin ni Tuwaang ay lubhang mapanganib, hindi rin napigil si Tuwaang sa gagawin niyang pagsaklolo. Sumakay si Tuwaang sa kidlat. Ang karaniwan niyang sasakyan ay hangin. Ngunit sa pagkakataong ito'y himingi siya ng pasintabi sa hangin sa hindi ito ang gamiting sasakyan sapagkat siya'y nagmamadali.

Dumaan muna si Tuwaang sa lupain ng Binata ng Pangavukad. Dinulutan si Tuwaang ng itso (ikmo at bunga). Ang pagdudulot ng itso sa panauhin ay kaugalian nga mga Muslim. Pumunta si Tuwaang at ang Binata ng Pangavukad sa lupain ni Batooy. Pagdating nila roon, dahil sa kagandahang lalaki ni Tuwaang aya halos hinimatay ang mga tao sa laki ng paghanga sa binata ng Kuaman. Pumanhik si Tuwaang at sa laki ng pagod dahil sa paglalakbay ay nakatulog siya sa pagkakaupo sa tabi ng dalagang may lambong ng kadiliman ang dalaga ng Buhong. Nang magising si Tuwaang, dinulutan ang dalawang itso at sila'y ngumanga. Mula pa ng dumating sa lupain ni Batooy ay walang nais kausapin ang dalagang may lambong ng kadiliman. Hinintay niya si Tuwaang upangdito sabihin ang kanyang malaking suliranin. Nagkagusto ang binata ng Pangumanon sa dalaga. Malaki naman ang pag-ayaw ng dalaga, subalit nais kunin ng Binata ng Pangumanon ang dalaga sa dahas. Kaya napilitan siyang humingi ng saklolo kay Tuwaang at kay Batooy.

Hindi pa gaanong natatagalan ang pag-uusap ni Tuwaang at ng dalaga ng Buhong ay dumating naman ang Binata ng Panumanon. Walang taros na pinagtataga ng Binata ng Pangumanon ang tauhan ni Batooy. Para lamang tumatabas ng puno sa isang tubuhan at sa ilang saglit nakabulagta nang lahat ang mga kawal ata tauhan ni Batooy. Nanaog si Tuwaang at nagharap ang dalawang malakas at makapangyarihang lalaki. Ginamit ni Tuwaang ang kanyang kampilan. Sa lakas ng pagtatagaan aya naputol ito. Itinapon ni Tuwaang ang puluhan nito at kaagad na tumulong ang punong malivutu. Gayon din ang nangyari sa binata ng Pangumanon. Ginamit naman ni Tuwaang ang iba pang sandata niyang palihuma, gayon din ang balaraw hanggang nabali rin sa puluhan ang mga itao. At sabay na nagtapon ng baling puluhan ang dalawa at ito'y naging punong maunlapay. Nang magkaubusan na sila ng mga armas, sinunggaban ng Binata ng Pangumanon si Tuwaang at ibig durugin sa kanyang binti. Hindi nasaktan s i Tuwaang. Sinunggaban naman ni Tuwaang ang Binata ng Pangumanon at tinangkang ihampas sa malaking bato. Nang sasayad na ang katawan, ang bato ay naging alabok. Tinawagan ng Binata ng Pangumanon ang kanyang patung. Ito'y isang dangkal na bakal na ipinulupot kay Tuwaang. Ang patung ay bumuga ng apoy. Inunat ni Tuwaang ang kamay at namatay ang apoy. Tinawagan naman ni Tuwaang ang kanyang patung at nagliyab ang Binata ng Pangumanon at namatay.

Ngumaga si Tuwaang at ibinuga ang tabug ng nganga sa tauhan ni Batooy at sila'y nabuhay na lahat. Iniuwi ni Tuwaang ang dalaga sa Kuaman. Pagdating nila sa Kuaman ay may ligalig na nagaganap. Pagkatapos na magapi ni Tuwaang ang kalaban, minabuti niyang doon na sila sa bayan ng Katu-san, ang lupaing walang kamatayan.