answersLogoWhite

0


Want this question answered?

Be notified when an answer is posted

Add your answer:

Earn +20 pts
Q: Who is the barangay captain of sampaguita lipa city?
Write your answer...
Submit
Still have questions?
magnify glass
imp
Continue Learning about General History

History of Alitagtag Batangas?

Alitagtag is a municipality located in the province of Batangas in the Philippines. Here is a brief overview of the history of Alitagtag: Pre-Spanish Era: Before the arrival of the Spanish colonizers, Alitagtag was believed to be inhabited by indigenous peoples known as the Tagalogs. These communities relied on farming, fishing, and trade for their livelihoods. Spanish Colonial Period: Alitagtag was established as a town in 1732 during the Spanish colonial era. It was originally a barrio or a small village under the jurisdiction of the neighboring town of Taal. The town was officially named "Alitagtag" after a local vine that grew abundantly in the area. During the Spanish period, the town was primarily an agricultural community. The fertile lands of Alitagtag were utilized for growing crops such as rice, corn, and sugarcane. The residents also engaged in livestock farming and fishing. Philippine Revolution and American Period: In 1896, during the Philippine Revolution against Spanish rule, Alitagtag actively participated in the fight for independence. Local revolutionaries joined the forces led by Filipino national heroes such as General Emilio Aguinaldo and General Miguel Malvar. Following the Spanish-American War in 1898, the Philippines came under American rule. During the American period, Alitagtag, like other towns in the country, experienced changes in governance and administration. The Americans introduced new systems and institutions, including a municipal government and modern infrastructure developments. World War II and Post-War Period: During World War II, Alitagtag, like many parts of the Philippines, was greatly affected by the Japanese occupation. The town became a center of resistance, with local guerrilla fighters carrying out activities against the occupying forces. After the war, Alitagtag underwent reconstruction and rehabilitation. The town gradually recovered and continued its agricultural activities, contributing to the province's economic development. Contemporary Period: In recent years, Alitagtag has seen further growth and development. The town's economy remains largely agricultural, with farming and livestock production as key industries. Alitagtag also benefits from its proximity to the urban centers of Batangas City and Lipa City, which provide additional opportunities for commerce and employment. Today, Alitagtag is known for its scenic landscapes, including the picturesque Taal Lake and Mount Makulot, which attract tourists and outdoor enthusiasts. The town continues to preserve its cultural heritage through traditional festivals, such as the Pahimis Festival, which celebrates coffee production—a significant agricultural product in the area. Please note that this overview provides a general understanding of the history of Alitagtag based on available information up until my knowledge cutoff in September 2021. For more detailed and comprehensive historical information, it is recommended to consult local historical records, books, or engage with local historians or government agencies in Alitagtag or Batangas province.


American who has won five or more olympic gold medals?

Summer Olympics - 1) Anton Heida of the United States won 5 gold medals in gymnastics at the 1904 Games in St. Louis. 2) Nedo Nadi of Italy won 5 gold medals in fencing at the 1920 Games in Antwerp. 3) Willis Lee of the United States won 5 gold medals in shooting at the 1920 Games in Antwerp. 4) Paavo Nurmi of Finland won 5 gold medals in athletics at the 1924 Games in Paris. 5) Mark Spitz of the United States won 7 gold medals in swimming at the 1972 Games in Munich. 6) Matt Biondi of the United States won 5 gold medals in swimming at the 1988 Games in Seoul. 7) Kristin Otto of East Germany won 6 gold medals in swimming at the 1988 Games in Seoul. 8) Vitaly Shcherbo of the Unified Team won 6 gold medals in gymnastics at the 1992 Games in Barcelona. 9) Michael Phelps of the United States won 6 gold medals in swimming at the 2004 Games in Athens and 8 gold medals in swimming at the 2008 Games in Beijing. Winter Olympics - 1) Eric Heiden of the United States won 5 gold medals in speed skating at the 1980 Games in Lake Placid.


Who has won gold medals at 4 or more Olympic Games?

Through the 2008 Games in Beijing, the following American have won at least four gold medals in Olympic competition: 1) 14 gold medals - swimmer Michael Phelps 2) 9 gold medals - swimmer Mark Spitz, track and field Carl Lewis 3) 8 gold medals - swimmer Matt Biondi, swimmer Jenny Thompson 4) 6 gold medals - swimmer Amy Van Dyken 5) 5 gold medals - shooter Carl Osborn, swimmer Gary Hall, swimmer Aaron Peirsol, shooter Willis Lee, swimmer Tom Jager, swimmer Anton Heida, swimmer Don Schollander, speed skater Bonnie Blair, swimmer Johnny Weissmuller, shooter Alfred Lane, shooter Morris Fisher, speed skater Eric Heiden 6) 4 gold medals - swimmer Dara Torres, swimmer Charlie Daniels, shooter Lloyd Spooner, swimmer Jason Lezak, track and field Evelyn Ashford, swimmer Janey Evens, diver Greg Louganis, swimmer John Naber, track and field Mel Sheppard, basketball Teresa Edwards, cyclist Marcus Hurley, swimmer Jon Olsen, track and field harrison Dillard, track and field Michael Johnson, track and field Alvin Kraenzlein, diver Pat McCormick, track and field Al Oerter, track and field Jesse Owens, swimmer Lenny Krayzelburg, basketball Lisa Leslie


Talambuhay ni hermano pule?

Relihiyon at rebelde lider, at founder ng Cofrada de San Jose, Apolinario de la Cruz ay ipinanganak sa Hulyo 22, 1815 sa Lukban, Tayabas (ngayon Quezon). Ang kanyang mga magulang ay Pablo de la Cruz at Juana Andres, pareho ng mga ito ng `yumaman pamilya at masipag Katoliko. Tungkol sa kanyang maagang edukasyon ay walang kilala; ngunit ang mga sumusunod na kung ano ang lumilitaw na maging isang bokasyon sa relihiyon Life, siya napunta sa Manila. Kapag sa lungsod, siya trietf na ipasok ang isa sa mga relihiyon na kautusan, ngunit ay bigo upang malaman na wala ay bukas para sa mga katutubong Pilipino, sa halip, Siya ay tinanggap tulad ng isang donado sa San Juan de Dios Hospital. Sa oras na siya ay natanggap sa Cofrad'ia de San Juan de Dios, isang relihiyon kapatiran bukas sa taal. Ang organisasyon na kung saan ay isang kaakibat ng ospital binuksan Mula la Cruz ng interes sa pampublikong pagsasalita. Siya sapilitang sarili makinig sa sermons andl natutunan sa Espanyol ang ilang kakayahan. Frorn ang pagkakapatiran, siya din ang natutunan ng mga grupo ng mga sangkap ng organisasyon. Ito ay lalabas na Mula la Cruz dill Hindi manatili mahaba at San Juan de Dios Hospital. Ayon sa Matta, siya ay pinatalsik mula sa mga ospital, kahit na para sa kung ano ang dahilan, ito ay Hindi kilala. Mga sumusunod na kanyang sariling deklarasyon, nagpunta siya bumalik sa kanyang inang-bayan, Lukban, at doon itinatag ang Cofradia de San Jose darating sa 1832. Siya ay pa rin ng isang binata ng labing-walo taon. Ang mga hangaring ng cofradia ay Hindi malinaw sa account, ngunit isa sa mga ito ay upang parangalan Saint Joseph at Virgin Mary sa pamamagitan ng pagkakaroon ng isang masa kilala sa 19th ng bawat buwan. Ang ibinigay mananalaysay David S. Barrows dahilan upang ilarawan ang cofradia bilang isang "espesyal na uri ng pagsamba." Ang pagkakapatiran sa 19 mga miyembro sa founder na ibinigay ang pamagat ng hermano mayor. De la Cruz, gayunman, ay mas mahusay na kilala bilang Hermano umingit. Para sa maraming mga taon na siya tried sa lihim upang akitin ang mga kasapi sa form ng isang malaking organisasyon. Ito ay lamang sa 1840 na siya ginawa ng publiko ang mga hangaring ng mga kapatiran sa bahay ng Francisco de los Santos, kung saan siya ay karaniwang hawak na mga pulong. Sa pamamagitan ng mga oras na ito ito ay mga miyembro Hindi lamang sa Tayabas probinsya, kundi pati na rin sa Batangas, Laguna at Tondo. Nagkaroon ng mga lalaki at babaeng mga kasapi, ang ilan sa mga ito ay nangangahulugan ng mga tao. Matapos ang buwanang masa kilala para sa kanila, ang mga bagong kasapi ay ipinakilala sa pamamagitan ng thehermano alkalde. Lahat ay hinihikayat na magdala sa mga bagong kasapi. Isang miyembro na maaaring simulan ang 12 mga bagong miyembro ay naging isang cabecilla o pinuno. Sa pamamagitan ng 1841 ay may higit sa S00 ang mga kasapi sa Lukban nag-iisa, higit sa 240 sa Tayabas town, 120 sa Pagbilao, 20 sa Tiaong, ng higit sa 40 sa Batangas (Lipa at San Pablo), 130 sa Maiayjay. Ito ay kalat-kalat ang mga kasapi sa Laguna (Nagcarlan, Liliw, Magdalena). Tinatayang bilang ng mga Hermano umingit kanyang sarili, batay sa mga padrones (pagpapatala) ang total ay mula sa 4,500 sa 5,000 kasapi. Ang cofradia ay dapat magkaroon ng convened general assemblies. Ito ay maaaring mula sa inferred ang katunayan na ang isang cabecilla had isa bumoto, at kung siya ay simulan 12 bagong mga kasapi siya ay nadagdagan ang kanyang kapangyarihan sa pagboto ng dalawang. Ang buwanang dues consisted ng isang tunay at kanin, na kung saan nagpunta sa lipunan ng pananalapi na kung saan ay iningatan sa pamamagitan ng isang mayordomo. Ang lipunan gaganapin sa bawat pulong ng ika-19 ng buwan. Pagkatapos ng mass, Hermano umingit kadalasan ay ibinigay ng isang talk. J.A. Robertson nakalagay na "walang isa maliban pureblooded natives ay pinapayagan na maging kasapi ng mga organisasyon mula sa mga bagay-bagay na kung saan ang mga Spaniards palaging may sinabi na naniniwala na ang confraternity ay pampulitika sa kalikasan at relihiyon na motives lamang ng isang bulag." Ilang asserted na ang confraternity ay isang uri ng isang "Katipunan." Hermano umingit kinakailangan upang gawing legal ang pagkakaroon ng pagkakapatiran at kaya siya petitioned ang obispo ng Camarines para sa pagkilala at authorization upang paganahin ang mga ito sa hold na pulong at sa practice nito rites. Gayunman, ang mga petisyon ay tinanggihan. Ibang aplikasyon ay naipadala na sa Audiencia sa Manila. Oras na ito, Don Domingo Rojas ay approached upang ihanda ang mga papeles ngunit ang Audiencia tabled ang pakiusapan. Ito ay lumitaw na ang lipunan ay ipinapayo sa pamamagitan ng ilang mga abogado o mga opisyal sa lungsod ng bansa tulad ng Don Jose Florentino, Don Felipe LIWANAG de Marifosque, at Don Toribio Pantoja. Ang pagkakapatiran aroused ang suspicions ng mga Pransiskano friars sa lalawigan na sensed nito ay naglalayong erehe. Sila ay sumampalataya na ang cofradia ng mga gawain ay sismatiko sa kalikasan at nagkaroon na bigti. At sa gayon, sa Oktubre 19, 1840. ang gobernadorcillo ng Lukban, kapag ang kahilingan ng mga friars, ordered ang pag-aresto ng mga miyembro ng kapatiran na ay binuo sa bahay ng Francisco delos Santos. Ilang tao 243 ng 500 sa 600 kasalukuyan ay seized at bulahaw bilangguan. Ang pag-aresto sa pakyawan ay agad-agad na iniulat sa gobernador ng probinsiya, Don Joaquin Ortega na kaagad ordered ang release ng mga bilanggo. Sa kabila ng mga order ng gobernador na release ang mga bilanggo, ang pangalawa, Fr. Antonio Mateo ng Tayabas at Fr. Manuel Sancho ng Lukban iningatan ang mga kasapi ang mga bilanggo. Hermano I'ule Hindi basura anumang oras. Siya ay nagpadala ng isang ulat na Dali-Dali sa Archbishop Segui sa Manila denouncing ang Hindi sapilitan at Hindi gawang ng friars sa Tayabas. Sa isang pampublikong patalastas na ipinaskil sa pintuan ng simbahan ng Lukban, siya din ang mga akusado Franciscans ng gawang Hindi makatao laban sa mga bilanggo, na nagpapahiwatig na bugbog ay pangako sa isa o dalawang mga kasapi; na ang kanyang imahen ay sinusunog at ang mga miyembro ay ini-threatened sa pagtitiwalag ng iglesiya . Hermano umingit questioned ang awtoridad ng mga kinatawan at ng parokya pari na gawin ang ganoong gawain dahil sa mga hangaring ng lipunan ay Hindi laban sa Katoliko pananampalataya. Siya ng isa pang liham na ipinadala sa January 29, 1841, sa Bishop of Nueva Caceres reiterating kanyang posisyon na ang cofradia ay Hindi laban sa alituntunin ng batas. Ito ay endorsed sa iuez provisor ng titulo ng obispo, na, sa turn, endorsed ito na ang pangalawa, Fr. Antonio Mateo ng Tayabas at sa Fr. Manuel Sancho, ang mga pari ng parokya Lukban. Natural, ang mga petisyon ay disregarded, at sa halip, ang dalawang friars ipinahayag na Hermano Pulewas Hindi magkasya sa mga damit ng mga bata ng cofradia. Hermano umingit ay Hindi na-asa. Paniniwalang na may katarungan sa kapatiran ng sanhi, siya-file, para sa ikatlong oras, ng isang apela sa Audiencia sa Manila sa pamamagitan ng Don Domingo Rojas at iba pa. Muli, ang petisyon ay Hindi heeded. Ang katunayan na ang Hermano umingit tinangka upang gawing legal ang mga organisasyon sa pamamagitan ng parehong mga pari o obispo at mga awtoridad ng pamahalaan, ay nagpapahiwatig na ang isang rebolusyon ay Hindi sa cofradia ng usapin. ito ay lubhang walang kasiguruhan na ang mga organisasyon na sa simula ng anumang pampulitikang layunin. Kaya, ang panunupil ay isang pagkakamali. Sa oras na ito ang cofradia patuloy ang normal na gawain - muli cruiting mga bagong kasapi at may hawak na mga pulong. Sa pag-aaral ng organisasyon at iniisip na ito ay labag sa bayan ng isang grupo, ang Gobernador General, Don Marcelino de Oraa y Lecumberri ordered ang pag-aresto ng mga kasapi nito at sa kapatiran ng buwag. Mula sa oras na iyon sa, HermanoPule at ang kanyang mga alagad buhay ng isang takas ng buhay. Siya ang unang na natipon ang kanyang mga lalaki sa Bay, Laguna at pagkatapos ay nagpunta sa San Pablo, pagkatapos ay sa Tiaong at sa Sariaya. Siya pagkatapos ay inilipat sa Isabang, isang Sityo sa pagitan ng Sariaya at Tayabas, kung saan siya ay sumali sa pamamagitan ng iba pang mga kasapi mula sa Batangas at Laguna at iba pang mga bayan ng Tayabas. Samantala ang gobyerno ay ang paghahanda ng mga tropa sa umaakit sa mga ito sa labanan. Isang militar na puwersa ng 300 lalaki sa ilalim ng Alcalde Mayor Joaquin Ortega ay nabuo sa Oktubre 11, 1841 sa mga atake sa kampo ng mga Hermano umingit. Isang order ay ibinibigay sa mga grupo sa pagsuko ngunit ang mga rebels sa halip masunog ang komunikasyon. Ang kampo ay reinforced by Ita bowmen na naging lubhang kapaki-pakinabang sa pagtatanggol sa kampo. Sa katunayan, ang unang pang-aatake ay trahedya para sa panig ng gobyerno dahil Ortega at ang ilan sa kanyang mga lalaki ay namatay. Ang gobyerno pwersa nagpunta sa retiro at ang mga rebels seized ang abondoned falconetes, armas, at ammunition. Ang trahedya ay iniulat sa Manila at agad-agad Captain General Oraa hihirangin Don Isidro mahalaga interim alcalde alkalde on October 29, 1841. Ang kapitan ng pangkalahatang ordered Lt. Col. Joaquin. Huet, upang magpatuloy kaagad sa Tayabas province na may higit sa 300 mga tropa. Ang alcalde mayor ng Laguna ay mas maaga na ipinadala 25 cuadrilleros at 6 na sundalo sa ilalim ng Captain Clemente Gonzales. Ang probinsiya natitiyak augmented ang lakas na nagmumula sa Manila. Ito ay Hindi tiyak kung Hermano umingit ay kamalayan ng isa pang darating atake. Sa anumang rate, siya lumipat sa kanyang kampo sa Alitao, sa isang lugar na malapit sa Tayabas capital, na kung saan siya raka pinatibay. Ang nagtatanggol tampok ay pinagbuting sa pamamagitan ng dalawang streams tinatawag Iyam at ipilan na bordered ang lugar. Ang isang tulos ay itinayo. Siya na binuo ng isang kapilya na ginawa ng kawayan at nipa, at mga karapatan ng isang bahay sa tabi nito para sa kanyang sarili. Siya ngayon-iisip na break lahat ng relasyon na may naitatag ang Iglesia. Siya ang sarili assumed ang pamagat ng kataas-taasang obispo habang ang kanyang mga alagad nakoronahan sa kanya at nagsimula ang pagtawag sa kanya "hari ng mga Tagalogs." On October 30, Alcalde Mayor napakaimportante pagpapawalang-sala sa lahat ng mga inaalok na pagsuko. Ito ay nag-aalok sa Hermano umingit's Camp sa Alitao. Siya masunog ang komunikasyon at nagsilbi paunawa na sila ay umaakit sa labanan ang pwersa ng gobyerno. Sa umaga ng Nobyembre i, ang pwersa ng gobyerno na nagsimula ang kanilang pang-aatake sa De la Cruz posisyon at pagkatapos ng apat na oras ng labanan, ang isang libong mga rebels ay namatay sa magkasalubong. Hermano umingit ay able sa pagtakas sa Sariaya, ngunit ay nasubaybayan at nahuli sa pamamagitan ng isang maliit na puwersa despatsado sa pamamagitan ng Col. Huet. Pagkatapos ng isang buod ng trial, siya ay sentenced sa kamatayan sa pamamagitan ng pagpapaputok ng mga baril. Fr. Manuel Sancho, na witnessed magpatuloy ang iniulat na Hermano umingit namatay serenely at ay nagpakita ng di-pangkaraniwang kadakilaan ng espiritu. Kanyang katawan ay hiwain. Kanyang ulo ay ilagay sa isang cage na kung saan ay ipinapakita sa tuktok ng isang pol nananatili sa tabing daan humahantong sa Majayjay bayan. Dalawang araw na mamaya sa Nobyembre 6, 1841, Dionisio de los Reyes at Miguel de Jesus, pareho ng Tayabas Town, at Francisco Espinosa ng Sariaya, ay naisakatuparan sa pamamagitan ng isang grupo ng nagpapaputok. Captain General Oraa ipinahayag sa kanyang noticia na sila ay din ng mga lider ng panghihimagsik. Ito ay ang aftermath ng Spanish poot ayon sa ipinapahiwatig sa pamamagitan ng mga kinatawan ng Spanish kataas-taasang awtoridad sa Islands, Don Marcelino Oraa, sa kanyang bando on November 11, 1841. Sa pamamagitan ng parehas na bando, isang general amnesty ay ibinibigay sa lahat ng mga kasapi na kinuha bahagi sa pag-aalsa na ibinigay nila ipinapahayag ang kanilang sarili sa mga lokal na awtoridad sa loob ng 20 araw at sa lahat ng mga kasapi na Hindi kumuha ng bahagi kung sila ay ipinapahayag ang kanilang sarili sa loob ng 30 araw. Mga taong may armas na pagsuko sa mga ito sa loob ng 15 araw. Mayroong isang maliit na pag-aalsa sa Manila precipitated ng upsiring sa Tayabas, A disiplinahin ng mga katutubong sundalo quartered sa Malate rose up sa mga armas, sumali sa pamamagitan ng comarades sa Fort Santiago. Sila had been aroused sa pag-aaral ng pagpapatay ng mga miyembro ng cofradia sa Tayabas, ito ang nangyari sa January 20, 1843, ngunit sila ay decimated sa pamamagitan ng isang pwersa ng gobyerno. Ang mga sumusunod na araw ng mga taong survived ay pakikipagsapalaran. Ang mga lider ng mga insurgents, Sgt. Samaniego, at ang iba ay pagbaril sa Bagumbayan field sa Enero 22