because he wanted to explore the world, look at interesting animals, find a passage through the pacific to china and the east indies, retrieve the spice islands, and to be more appreciated in Europe.
The only names that I know for certain is Philippine President Osmena and Brig. General Carlos Romulo.
What was the first Spanish settlement in Southeast Asia?
Cebu was the first Spanish settlement in Southeast Asia. It was founded by the Spanish Cortes in 1571.
What is 'Ciudad del Santissimo Nombre de Jesus'?
Ciudad or Villa del Santissimo Nombre de Jesus is one of the original Spanish language names for the city of Cebu, in the Cebu province of the Philippines. The name became official on January 1, 1571. It replaced the earlier, Spanish language name of San Miguel. In the word by word translation, the noun 'ciudad' means 'city'. The noun 'villa' means 'village'. The preposition 'del' means 'of the'. The adjective 'santissimo' means 'the holiest, the most holy'. The noun 'nombre' means 'name'. The preposition 'de' means 'of'. The noun 'Jesus' means 'Jesus'.
What is the story of Ferdinand Magellan in the Philippines?
ewan ko sau..! bkt mo sakn tinatanong baliw ka pala eh! suntukan tau..!
How did Magellan have access to Portuguese rudders?
He had access to Portuguese rutters because he was a noble Portuguese after his service in Africa, Asia and the islands beyond so he had access to the treasury witch included the rutters
Yes, it was the site of the Fort Dearborn Massacre in the early 19th century, where a monument stands today. More info can be read here: virtualchicagoland.com
I have read that the massacre took place at 16th and Indiana. That's very close I imagine. Stories have it that The soldiers who came to reoccupy the fort four years later found bodies strewn through the dunes. Bones have been reported to be unearthed around there in early street building days.
See the related question link to the right:
Actually I went to the site in October 2005 and the monument is not there now. (I heard later that there are plaques on nearby buildings, but didn't notice on my visit.) Did some research (that hopefully will help correct the reference on the Chicago Historical Society's encyclopedica site) and learned it was moved to the nearby Hillary Rodham Clinton Park on Prairie, then put into storage by the Chicago Park District according to a 1998 newspaper article. I'm checking that out now.
Where did Magellan and Lapu-Lapu battle?
Magellan and Lapu-Lapu battled at Mactan Island in the Philippines on April 27, 1521. This encounter was part of Magellan's expedition to circumnavigate the globe and marked one of the first major conflicts between European explorers and indigenous forces in the region. Lapu-Lapu, a local chieftain, led the resistance against Magellan's attempt to assert control over the islands. The battle ended with Magellan's defeat and death.
Ethnic groups that study the religion Christianity?
Mostly European countries and countries with a history of colonization by Europeans. Christianity has spread all over the world, and includes people of most ethnic groups. That does not mean that most ethnic groups study Christianity.
visayan costume: purol or short, kamisin or shirt, purong as scarf and bakya....
For the complete discussion, there is an explanation and a video at the link below, the primary reasons given are: (1) the name itself; (2) the travel time between the places visited before and after Masao; (3) the latitude position given by the voyagers; (4) the conditions of the voyage in arriving at the place; and (5) the geographical features of the place as described by those who were there.
.
extract from the First Mass website:
One of the evidences to prove that it was really held in Masao, is the Magellan's cross founded at the seashore of Masao Beach, Butuan City. The four primary sources on the voyage, state that Masao was located at a latitude of 9 degrees or 9 and 2/3 degrees north, a position which eliminates Limasawa Island, which is located 9 degrees 55'8" north latitude, and strengthens the claim of Masao, Butuan which is at 9 degrees 00'8" north latitude.
According also to the pro-Masao group, there are several reasons why the first Easter mass in the Philippines was held in Masao, Butuan City, and not in Limasawa, Leyte, as follows: (1) the name itself; (2) the travel time between the places visited before and after Masao; (3) the latitude position given by the voyagers; (4) the conditions of the voyage in arriving at the place; and (5) the geographical features of the place as described by those who were there.
Where is the most scariest haunted house or building that is real?
It's in Beirut, Lebanon, it's a place in Nahr El Kalb called the old dump house.
It's a house where no one dares to visit.
And it's known here in our country as the scariest place in country.
Best pulmonologist in cebu city Philippines?
try Dr Albert Rafanan... he's my pulmonologist. his clinic is in 1st level Chong Hua Hospital.
Royal oaks international school Rama st Guadalupe cebu cityis it a haunted house before?
I don't think so but it is a house before rented by the school owner. Royal Oaks International School located in Guadalupe is not really haunted BUT I was told that there's a clinic over there (which is locked right now) that is actually visited by some kind of ghost every night. That clinic was a bathroom before and if you open the broken tile, you'll see a lot of hairs under!
Si pinkaw ni isabelo s sobrevega?
AKO NGA POH PALA SI REY RONNEL T. RODRIGUEZ NG VI-1 BN II NHS......SANA MAKATULONG TO!!!!!
Si Pingkaw
Maikling Kwentong Hiligaynon
Ni Isabelo S. Sobrega
Naalimpongatan ako sa pagtulog nang hapong iyon sa sigawan at nanunuyang tawanan ng mga bata sa kalsada. Dali-Dali akong bumangon, nagpahid ng pawis at dumungaw sa bintana. Si Pingkaw pala na sinusundan ng mga bata. Gula-gulanit ang kanyang damit na ilang ulit nang tinagpian at may medyas ang isang paa na ewan kung asul o berde. Malayo siya kaya't di ko Makita nang mabuti. Sa kabilang binti, may nakataling pulang papel de Hapon na may kabit na lata sa dulo. Sa kanyang ulo, may nakapatong na palara na kumikinang tuwing tinatamaan ng sinag ng araw.
"Hoy, Pingkaw," sigaw ng isang bata na nakasundong abot sa tuhod at may itinatawing-tawing sa daga. "Sige nga, kumanta ka ng blak is blak."
"Ay, hiya ako," nag-aatubiling sagot ng babae, sabay subo sa daliri.
"Kung ayaw mo, aagawin namin ang anak mo," nakangising sabat ng pinakamalaki sa lahat, mahaba ang buhok at nakakorto lamang. At umambang aagawin ang karga ni Pingkaw.
Umatras ang babae at hinigpitan pa ang yapos sa kanyang karga.
"Sige agawin natin ang kanyang anak," sabi nilang pahalakhak habang pasayaw-sayaw na pinalilibutan si Pingkaw.
Maya-Maya'y nakita kong lumuhod si Pingkaw sa lupa at nag-iiyak na parang bata.
"Huwag niyo naming kunin ang anak ko. Isusumbong ko kayo sa meyor." Patuloy pa rin ang panindyo ng mga bata kahit na lumakas ang hagulhol ni Pingkaw.
Nakadama ako ng pagkaawa kay Pingkaw at pagkainis sa mga bata. Kaya't sumigaw ako para takutin sila. "Hoy mga bata, salbahe n'yo! Tigilan n'yo ang pagtukso sa kanya."
Ewan kung sa lakas ng pagsigaw ko'y natakot ang mga batang isa-isang nag-aalisan. Pagkaalis nila, tumingala si Pingkaw sa akin at nagsabi:
"Meyor, kukunins nila ang aking anak."
Hindi ko mapigilan ang aking pagngiti. May koronel, may sergeant, may senador siyang tawag sa akin. Ngayon meyor na naman. "O sige, Hindi na nila kukunin yan. Huwag ka nang umiyak."
Ngumiti siya sa akin. Inihele ang kayang karga. Nahulog ang basahang ibinalot sa lata ng biskwit. Dali-Dali niya itong pinulot at muling ibinalot sa lata.
"Hele, hele tulog muna, wala ditto ang iyong ina…" ang kayang kanta habang ang lata'y ipinaghele at siya'y patiyad na nagsasayaw.
Natigilan ako.
At naalala ko ang Pingkaw na dati naming kapitbahay sa tambakan, nang Hindi pa siya ganito.
Ang paghahalukay ng basura ang kanyang hanapbuhay (sa amin ang tambakan ng syudad) at ditto nagmumula ang kanyang makakain, magagamit o maipagbili. Madalas siyang umawit dati-rati. Hindi naman kagandahan ang kanyang tinig -basag at boses-lalaki. Subalit kung may ano itong gayuma na bumabalani sa pandinig. Ewan kung dahil sa tila malungkot na tinig ng kanyang paghehele o kung dahil sa pagtataka sa kanyang kasiyahan gayong isa lamang siyang naghahalukay ng basura.
Kadalasan, pabalik na siya niyang galling sa tambakan. Ang kariton niya'y puno ng kartong papel, bote, mga sirang sapatos, at sa loob ng bag na burin a nakasabit sa gilid ng kanyang kariton, makikita mo ang kanyang pananghalian. Ito'y mga tira-tirang sadinas, karne norte o kaya'y pork and beans, pandesal na kadalasa'y nakagatan na at kung minsan, kung sinuswerte, may buto ng fried chicken na may lamang nakadikit. Sa kanyang yayat na katawan masasabing tunay na mabigat ang kanyang tinutulak, ngunit magugulat ka, tila nagagaanan siya at nakakakanta pa ng kundimang Bisaya.
Pagdating niya sa harap ng kanilang barung-barong, agad niyang tatawagan ang kanyang anak: "Poray, Basing, Takoy, nandito na ako." At ang mga ito, Dali-daling nagtakbuhan pasalubong sa kanya habang Hindi makaringgan sa pagtatanong kung may uwi ba raw siyang dyens na estretsibol; ano ang kanilang pananghalian, nakabili ba raw siya ng bitsukoy?
Dalawang taon kaming magkapitbahay ngunit Hindi ko man lamang nalaman ang kanyang tunay na pangalan. Pingkaw ang tawag ng lahat sa kanya, b'yuda na s'ya. Namatay ang kanyang asawa sa sakit ng epilepsy habang dinadala niya sa kanyang sinapupunan ang bunsong anak. Samantala, si Pisyang Tahur ay sumusumpa sa kanyang paboritong santo na Hindi raw kailanman nakasal si Pingkaw. Iba-iba raw ang ama ng kanyang tatlong anak. Ang kanyang panganay, si Poray, ay labis na mataas para sa kanyang gulang na labintatlong taon at masyadong payat. Tuwing makikita mo iting nakasuot ng estretsibol na dala ng ina mula sa tambakan, maaalala mo agad ang panakot-uwak sa maisan. Si Basing, ang sumunod, sungi ngunit mahilig pang pumangos tubo gayong umaagos lamang ang katas sa biyak ng kayang labi. Ang bunsong ewan kung tatlong taon pa lamang ay maputi at guwapung-gwapo. Ibang-iba sa kanyang mga kapatid kaya kung minsa'y naisip mong totoo nga ang sinasabi ni Pisyang Tahur.
Pagkatapos mananghalian, aalisin na ni Pingkaw ang mga laman ng kariton, ihihiwalay ang mga lata mga bote, mga kariton at iba pang nakalagay rito sa napulot sa tambakan katulong ang kayang mga anak. Kinasanayan na ni Pingkaw na umawit habang gumagawa. Kung minsan, sumasabay ang kayang mga anak at ang sungi ang siyang may pinakamataas na tinig,. Pagkatapos, itutulak na niya ang kariton patungo sa Tsino na tagabili.
Talagang mahal ni Pingkaw ang kanayang mga anak. Sa tambakan, karaniwang makikita mo na sinasaktan ng mga ina ang kanilang mga anak, ngunit Hindi mo man lamang makikita si Pingkaw na inaambaan ang kanyang mga anak. "Ang mga bata," nasabi niyang minsang bumili siya ng tuyo sa talipapa at nakitang pinapalo ng isang ina ang maliit na anak na nahuli nitong tumitingin sa malalaswang larawan, "Hindi kailangang paluin, sapat nang turuan sila nang malumanay. Iba ang batang nakikinig sa magulang dahil sa paggalang at pagmamahal. Ang mga bata, kung saktan, susunod sa iyo subalit magrerebelde at magkimkim ng sama ng loob."
Sa tunggalian ng pamumuhay sa tambakan na roo, ang isang tao'y handing tumapak sa ilong ng kapwa tao mabuhay lamang. Nakapagtataka si Pingkaw. Lubha siyang matulungin lalo na sa katulad niyang naghahalukay lamang ng basura. Madalas siyang tumutulong sa pagtutulak ng kariton ng iba lalo na ng mga bata at matatanda. Sinasabi rin na sa pagsisimba niya tuwing Linggo Hindi kukulangin sa piseta anf kayang ipinamamahagi sa mga nagpapalimos.
Alam ng lahat sa tambakan ang pangyayaring ito. Minsan, nagkasakit ng el to rang sunging anak ni Pingkaw. Nagtungo ang babae sa suking Tsino. Nakiusap na pautangin siya. Magpapahiram naman daw ang Tsino ngunit sa isang kondisyon. Bukambibig na ang pagkagahaman sa babae ng Tsino na ito: pinagdugtung-dugtong ng mga tagatambakan kung ano ang kondisyong iyon sapagkat wala naman talagang nakasaksi sa pag-uusap ng dalawa. Nalaman na ng lahat ang mga naganap; ang pagkabasag ng kawali na inihambalos ni Pingkaw sa ulo ng Tsino.
Hindi rin nadala ni Pingkaw ang kanyang anak sa doctor. Pag-uwi niya, naglaga siya ng dahon ng bayabas at ipinainom sa anak. Iyon nalamang ang nakapagpabuti sa bata.
"Nagpapakita rin na may awa ang Diyos. Kung ninais Niyang mamatay ang aking anak, sana'y namatay na. ngunit dahil naisip pa Niyang mabuhay ito, nabuhay rin kahit Hindi naipadoktor," ang sabi ni Pingkaw nang magpunta siya sa talipapa bago pa man gumaling ang kanyang anak.
Minsang nag-uusap ang mga nagsisipagtipon sa talipapa tungkol sa bigas relip, at iba pang bagay na ipinamimigay ng ahensya na nangangalaga sa mga mahihirap. Sumabat si Pingkaw na nagkataong naroroon, "Bakit iaasa ko pa sa ahensya ang aking pamumuhay? Malusog at masigla pa naman ako sa pagtutulak ng aking kariton upang tulungan. Marami pa riyang iba na higit na nararapat tulungan. Ang hirap lang sa ating pamahalaan, kung sino ang dapta tulungan ay Hindi tinutulungan. Ngunit ang ibang mabuti naman ang pamumuhay, sila pa ang nakatatanggap ng tulong. Kabaliwan…"
Iyan si Pingkaw. Kontento na siya sa kanyang naabot sa buhay.
Naganap ang sumunod na pangyayai kay Pingkaw nang ako'y nasa bahay ng aking kapatid na may sakit. Isinalaysay ito ng aking mga kapitbahay pagbalik ko, at matinding galit ang aking nadama.
Isang araw, matapos silang mag-agahan ng kayang mga anak, bigla na lamang namilipit ang mga bata sa sakit sa tiyan. Ewan kung dahil sa sardines o sa kung ano mang panis na kanilang nakain.
Natuliro si Pingkaw. Nagsisigaw. Tumakbo siya sa mga kapitbahay upang humingi ng tulong. Ngunit wala silang maitulong maliban sa pagsabihan siyang kailangan dalhin ang mga anak sa ospital.
Walang nagdaraang mga saasakyan sa kalyehon kaya sa kariton isinakay ni Pingkaw ang kanyang mga anak. Nagtungo siya sa bahay ng isang doktor na malapit lamang, ngunit wala ang doktor at naglalaro ng golp, ayon sa katulong.
Itinulak niyang muli ang kariton at nagpunta sa bahay ng isa pang doktor. Matagal siyang tumimbre nakita niyang may sumisilip-silip sa bintana.
Kaya nagugulkuhang itinulak na naman ni Pingkaw ang kanyang kariton papuntang bayan. May doktor doon ngunit wala naming gamut para sa nalason.
Halos Hindi makakilos sa pagod si Pingkaw, bukod pa sa kanyang lubhang pagkalumbay sa pagiging maramot ng kapalaran. Ipinagpatuloy niya ang pagtulak ng kariton.
Nang makarating siya sa punong kalsada, maraming sasakyan ang kanyang pinahinto upang isakay ang kanyang mga may sakit na anak ngunit wala ni isa sa mga ito ang tumigil. Maya-Maya napansin niyang Hindi na kumikilos ang kanyang panganay. Para siyang sinakluban ng langit nang mabatid niyang Hindi na ito humihinga. Umiiyak siyang nagpatuloy sa pagtulak ng kariton para iligtas ang buhay ng natitira pa niyang dalawang anak. Maraming tao ang may pagkamanghang nagmasid sa kanya, subalit wala kahit isa mang lumapiot upang tumulong. Tumalbug-talbog ang katawan ng kanyang mga anak sa kariton habang nagdaraan ito sa mga lubak-lubak ng kalsada.
Pakiramdam niya'y isang daang taon na siya nang makarating sa pambansang ospital. Matapos ang pagtuturuan ng mga doktor at narses na ang tinitingnan lamang ay mga pasyenteng mayayaman na wala naming sakit, binigyan din ng gamut ang dalawang anak ni Pingkaw.
Nang gumabi'y namatay si Poray, ang pinakamatanda. Dalawang araw pa ang lumipas, sumunod namang namatay ang bunso.
Nakarinig na naman ako ng kaguluhan. Muli akong dumungaw. Si Pingkaw na nagbalik, sinusundan na naman ng mga pilyong bata.
"Hele-hele, tulog muna, wala ditto ang iyong nanay…" ang kanta niya, habang ipinaghehele ang binihisang lata
Is there a water testing laboratory in Bohol province in the Philippines?
The Holy Name University in Bohol, Philippines, offers comprehensive water quality testing services.
What is the traditional costume of ethnic groups in Cebu?
The traditional costume of the Ilonggo ethnic group consists of several things. Some of the traditional clothing are tube skirts or dresses for women. Men wear long pants and shirts and no shoes.